แทนไทนั่งยิ้มอยู่บนเก้าอี้ภายในห้องอาหารหรู ขณะมองข้อความทางไลน์ที่หลานสาวนอกสายเลือดส่งมาให้ ข้อความนี้ธรรมดามาก เจอกันตอนเย็นนะคะ แต่เหตุใดเรียกรอยยิ้มให้เขานักก็ไม่รู้ หรือยิ้มเพราะนึกถึงหน้าคนส่งข้อความนี้
“ทำไมวะ โทรศัพท์มันมีอะไรดี มึงถึงยิ้มน้อยยิ้มใหญ่” ปานเทพเพื่อนสนิท ที่เดินกลับมายังโต๊ะอาหารหลังจากเข้าห้องน้ำ ถามอย่างสงสัย
“ยุ่งไรด้วย”
“ตอบแบบนี้ ดูสาวอยู่แน่ๆ” ชักอยากรู้ว่าใคร “ใครวะ”
“สาวน่ะใช่ แต่ไม่ใช่อย่างที่มึงคิด หยาดส่งข้อความมาบอกฉันว่า กำลังมา แล้วที่ฉันยิ้มเพราะหยาดส่งสติ๊กเกอร์รูปน่ารักๆ มาให้ด้วย พอใจกับคำตอบยัง” แทนไทตอบให้เพื่อนเคลียร์
“แหมๆๆ ไม่ใช่ว่า ยิ้มหน้าบานเพราะนึกถึงคนส่งหรอกเหรอ โตเป็นสาวแล้วนี่หว่า แถมสวยมากด้วย สำคัญที่สุดคือ เรียนจบแล้ว” ปานเทพเหมือนรู้ดีเกินไป “จีบทำเมียเลยสิวะ ก่อนที่คนอื่นจะคาบไปกิน”
“มึงนี่ปากไม่ดีนะ คนอื่นได้ยินจะมองว่า กู
