คำพูดเหมือนรู้ดีนั้นทำให้องค์อรสะอึก ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างเมื่อเขาโน้มใบหน้าลงมาใกล้เธอ ทำเหมือนเป็นห่วงเป็นใยเธอหนักหนา
“ว่ายังไงล่ะแอน ที่ผมพูดน่ะถูกหรือเปล่า คาร์ลอส เทิร์นเนอร์เป็นมหาเศรษฐีหล่อรวย แต่ผมรู้มาว่าเขาขึ้นชื่อเรื่องผู้หญิง ที่เขาแต่งงานก็เพราะเขาอยากมีครอบครัวให้สังคมรับรู้ หรือบางทีอาจเกี่ยวกับผลประโยชน์ทางธุรกิจก็เป็นได้”
“พอเถอะค่ะ วี!” องค์อรสวนกลับด้วยเสียงกระด้าง เธอเม้มปากเข้าหากันแน่น รู้สึกถึงแรงหายใจของตัวเองที่มันเต็มไปด้วยความโกรธขึ้ง
“แอนไม่รู้หรอกค่ะว่าใครจะเป็นยังไง แต่แอนคิดว่าคาร์ลไม่ได้เลวร้ายอย่างที่คุณพูด”
“แอน...”
“จบเพลงแล้ว แอนขอตัวนะคะ”
หญิงสาวดึงมือจากการเกาะกุมของเขาพร้อมทั้งขยับเอวออกห่างจากมืออีกข้างของวีรภพ แต่พอเธอหันกลับไปที่โต๊ะอาหารด้านในก็ต้องตระหนกจนแทบลืมหายใจเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่ของคาร์ลอสในชุดสูทยืนอยู่ที่นั่น
“คาร์ล...”
องค์อรอุท
