“ทำไมต้องระวังในเมื่อผมพูดเรื่องจริง พี่หนึ่งเองก็หยุดเข้าข้างพี่รักษ์ไม่ลืมหูลืมตาสักที พี่หนึ่งก็เห็นว่าพี่รักษ์แอบนัดเมียผมออกมาเจอ หลักฐานก็ชัดคาตา ที่สำคัญพี่รักษ์กลับมาไม่ทันไร ปิ่นก็คิดจะฟ้องหย่าผม แล้วจะให้ผมคิดยังไง นอกจากว่าสองคนนี้เป็นชู้กัน” รพีภัทรมองหน้ารักษ์ด้วยสายตาเกลียดชัง ก่อนจะหันไปมองปิ่นธาราที่ยืนร้องไห้อยู่ข้างๆ ด้วยสายตาผิดหวัง
หญิงก็ชั่วชายก็เลว
บอกว่ารับไม่ได้ที่เขาเจ้าชู้ทั้งที่อยู่กันมาได้ตั้งนาน มีแต่คนโง่เท่านั้นแหละที่ดูไม่ออกว่าทำไมถึงอยากหย่ากับเขานัก
รเณศถึงกับพูดไม่ออกเมื่อถูกจี้ใจดำ ได้แต่ส่งสายตาให้รักษ์พูดอะไรออกมา ก่อนตัวเองจะทนไม่ไหวเผลอแสดงความไม่เป็นกลางออกไปมากกว่านี้
รักษ์ถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด ก่อนจะหันไปพูดกับรพีภัทรเสียงเรียบทว่าเด็ดขาด “ฉันกับปิ่นไม่ได้เป็นชู้กันอย่างที่นายเข้าใจ วันนี้ฉันก็ไม่ได้นัดปิ่นออกมาเจออย่างที่นายคิด”
ใจของ
