ผสมเทียม
786 Words
ตอนที่ 7
หลังจากเก็บน้ำเชื้อเรียบร้อยแล้ว ภควดีก็เอาน้ำเชื้อที่บรรจุในกระป๋อง มาส่งให้พยาบาลที่หน้าห้องตรวจ
“เดี๋ยวคุณภควดีรอทางห้องปฏิบัติการตรวจเพื่อคัดกรองน้ำเชื้อสักหนึ่งถึงสองชั่วโมงนะคะ” ชุติมนต์พยาบาลสาวบอกกับภควดี
“นานขนาดนั้นเลยเหรอคะ” หญิงสาวคิดว่ามันจะนำมาฉีดได้เลย
“อย่างเร็วที่สุดก็น่าสักชั่วโมงแต่ดิฉันต้องขอเผื่อเวลาเอาไว้ค่ะ” ชุติมนต์บอกและรีบเอาน้ำเชื้อไปส่งตรวจที่ห้องปฏิบัติการ เพื่อคัดกรองน้ำเชื้อแล้วนำกลับมาให้คุณหมอฉีดอีกที
“ค่ะ งั้นเดี๋ยววดีขอออกไปรอที่ร้านกาแฟใกล้ ๆ นี้นะคะ”
“ค่ะ ถ้าคัดกรองเชื้อเสร็จเรียบร้อยแล้ว ดิฉันจะโทรไปบอกนะคะ”
จนเวลาผ่านไปเกือบหนึ่งชั่วโมง ภควดีก็ยังไม่เห็นว่าชุติมนต์ พยาบาลสาวหน้าห้องตรวจจะโทรมาตามเธอแต่อย่างใด
ภควดีตัดสินใจเดินออกมาจากร้านกาแฟแล้วตรงไปยังห้องคุณหมอทันที ตอนแรกเธอคิดว่าจะลางานสักครึ่งวัน แต่ที่ไหนได้ วันนี้ก็คงไม่ทันเสียแล้ว จึงไลน์ไปบอกให้สามีช่วยบอกกับเพื่อนที่เป็นผู้อำนวยการให้
แต่ระหว่างที่ภควดีกำลังจะเดินกลับไปยังห้องตรวจของคุณหมออชิรวิชญ์ เธอก็เห็นชุติมนต์พยาบาลสาวที่อยู่หน้าตรวจเดินคุยโทรศัพท์ผ่านไปด้วยสีหน้าเคร่งเครียด ภควดีจึงไม่กล้าที่จะถามไถ่และเดินตรงไปยังห้องตรวจของคุณหมอทันที
“สวัสดีค่ะ คุณหมอ ถ้าวันนี้ทางโรงพยาบาลยังตรวจคัดกรองน้ำเชื้อไม่เสร็จ วดีมาวันหลังก็ได้นะคะ” เสียงหวานเคยขึ้นที่หน้าห้องตรวจ
“อ๋อ ทางห้องปฏิบัติการส่งน้ำเชื้อมาให้แล้วครับ ผมก็กำลังจะให้พยาบาลไปตามคุณอยู่พอดี” คุณหมอหนุ่มวางปากกาที่กำลังเขียนอยู่แล้วเงยหน้าขึ้นตอบหญิงสาวด้วยรอยยิ้ม
“แล้วมีปัญหาอะไรมั้ยคะ” หญิงสาวส่งรอยยิ้มหวานตอบกลับให้คุณหมอ
“ไม่มีครับ น้ำเชื้อที่ส่งมาจากห้องปฏิบัติการ ทางเราจะเลือกเฉพาะน้ำเชื้อที่ยังมีชีวิตและเคลื่อนไหวได้ดีเท่านั้น”
“ตอนนี้คุณวดีพร้อมที่จะทำการฉีดแล้วใช่มั้ยครับ”
“พร้อมค่ะ”
“งั้นเชิญนั่งรอด้านในดีกว่าครับ เดี๋ยวหมอขอเตรียมอุปกรณ์สักครู่”
พอหญิงสาวเดินเข้ามาภายในห้อง อชิรวิชญ์ก็ให้เธอไปเตรียมตัวให้พร้อม ครั้งนี้ภควดีเดินไปเปลี่ยนชุดด้วยตัวเองเพราะรู้ว่าชุติมนต์ไม่อยู่จากนั้นเธอก็ปีนไปนอนบนเตียงตรวจของแผนกสูตินรีเวชเพื่อรอคุณหมอทำการฉีดน้ำเชื้อ
“คุณหมอคะ เมื่อกี้วดีเห็นพยาบาลที่หน้าห้องคุณหมอ เค้าเดินไปไหนก็ไม่รู้ แต่สีหน้านี่เคร่งเครียดมาก ๆ เลย..มีอะไรหรือเปล่าคะ” ระหว่างที่คุณหมอหันหลังเตรียมอุปกรณ์และสวมถุงมืออยู่นั้น ภควดีที่สงสัยจึงถามขึ้น
“พอดีคุณพ่อของคุณชุติมนต์ เค้าล้มหัวฟาดพื้นครับ รถพยาบาลกำลังไปรับมา”
“โห!! แย่จังเลยนะคะ แบบนี้คุณหมอ ก็ขาดผู้ช่วยยาวเลยสิ”
“ไม่เป็นไรหรอกครับ ช่วย ๆ กัน เธอมีปัญหาจริง ๆ”
หลังจากนั้นอชิรวิชญ์ก็เดินมาปิดผ้าม่าน ภควดีที่พอจะรู้ว่าคุณหมอหนุ่มกำลังจะใช้เครื่องมือขยายช่องคลอดเพื่อสำรวจปากมดลูก หญิงสาวนอนหายใจถี่ ๆ จนคุณหมอต้องเอ่ยถาม
“คุณวดีครับ คุณเป็นอะไรหรือเปล่าครับ”
“ปะ เปล่า ๆ ค่ะ คือว่ามันรู้สึกตึง ๆ”
“อ๋อ ไม่ต้องเกร็งนะครับ”
“เดี๋ยวหมอขอสำรวจให้เห็นปากมดลูกอีกนิด” คุณหมอสำรวจเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงต่อสายพลาสติกที่ออกแบบมาเพื่อฉีดน้ำเชื้อเข้ากับกระบอกฉีดยา ก่อนที่จะทำการดูดน้ำเชื้ออสุจิเข้ามาในกระบอก จากนั้นก็ใส่ปลายสายพลาสติกผ่านปากมดลูกและค่อย ๆ ฉีดเชื้ออสุจิเข้าโพรงมดลูกอย่างช้า ๆ
“อ๊าห์ คุณหมอ อื้อม”
“เจ็บเหรอครับ”
“มันรู้สึกวูบวาบไปหมดเลยค่ะ อ๊ะ!!!”
“อู้ยยย!! คุณหมอ”
“อีกนิดเดียวครับ จะหมดแล้ว วันนี้ได้ตั้ง 20 ล้านตัวเชียวนะ”
“คุณหมอคะ มันหยดหรือเปล่าคะ”
“ไม่เป็นไรครับ มันเข้าไปเยอะแล้ว ล้นออกมานิดหนึ่งไม่เป็นไร”
“อ๊าร์ ใกล้เสร็จหรือยังคะคุณหมอ”
“เสร็จแล้วครับ” คุณหมอหนุ่มถอดอุปกรณ์ทั้งหมดออกจากช่องคลอด จากนั้นจึงให้ภควดีนอนพักบนเตียง
“คุณวดีนอนบนเตียงนี้สักพักนะครับแล้วค่อยลุก” พูดจบคุณหมอก็เดินไปนั่งเขียนแฟ้มประวัติที่โต๊ะ
- Writer
