ตอนที่ 8
พอครบเวลาอชิรวิชญ์ก็เดินมาบอกให้หญิงสาวลุกขึ้น แต่เธอดันหน้ามืด จนคุณหมอต้องเข้ามาประคองร่างเอาไว้
“เป็นอะไรหรือเปล่าครับ..คุณวดี” เสียงทุ้มนุ่มเอ่ยถามด้วยความห่วงใย จนหญิงสาวรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก
“วดีปวดหน่วง ๆ ที่ท้องน้อย แล้วก็หน้ามืดค่ะ” หญิงสาวซบไหล่คุณหมอก่อนที่เขาจะตัดสินใจอุ้มเธอไปนอนที่เตียงพักห้องข้าง ๆ และโทรตามชุติมนต์พยาบาลสาวให้เข้ามาดูแล ไม่นานนักชุติมนต์ก็รีบกลับมายังห้องตรวจ
“ต้องขอโทษทีนะคะ..คุณหมอ พอดีแอ้มมัวแต่ห่วงอาการของคุณพ่อไปหน่อย” พยาบาลสาวที่ทิ้งหน้าที่ของเธอไป รีบกล่าวขอโทษคุณหมอทันที
“ไม่เป็นไรครับ ผมฝากดูคุณภควดีด้วยนะครับ พอดีฉีดน้ำเชื้อแล้วเธอหน้ามืดไป”
“ค่ะ”
“แล้วคุณพ่อเป็นอะไรมาหรือเปล่า” คุณหมอเอ่ยถามพยาบาลสาวด้วยความเป็นห่วง
“ตอนนี้คุณพ่อยังไม่ได้เลยสติค่ะ”
“งั้นผมว่าคุณรีบไปดูท่านก็ได้นะ เดี๋ยวทางนี้หมอจัดการเองดีกว่า”
“ขอบคุณค่ะ..คุณหมอ” อชิรวิชญ์ที่ทำทุกอย่างเสร็จเรียบร้อยแล้ว ก็เดินมาถามอาการของภควดีอีกครั้ง
“ตอนนี้คุณวดีเป็นอย่างไรบ้างครับ ดีขึ้นมั้ย” คุณหมอหนุ่มยิ้มกว้างแล้วเอ่ยถาม
“ตอนนี้ก็ยังปวดท้องหน่วงๆ อยู่ค่ะ ซ้ายทีขวาที สลับกันเลยค่ะ..คุณหมอ”
“งั้นคุณวดีนอนพักไปก่อนนะครับ”
“แล้วคุณหมอจะเลิกงานแล้วเหรอคะ”
“ก็ถ้าเคสของคุณเสร็จ หมอก็จะกลับเลยครับ เพราะเป็นเคสสุดท้ายของวันนี้แล้ว”
“อ๋อ..ค่ะ เลยต้องมารบกวนคุณหมอแย่เลย”
“ไม่เป็นไรครับตามสบาย หมอกลับบ้านเย็นนู่นแหละ”
หญิงสาวรู้สึกอาการดีขึ้นมากแล้ว แต่เธอก็ยังอยากอยู่กับคุณหมอต่อ เธอจึงเป็นฝ่ายชวนเขาคุย
“แล้ววดีจะทราบผลอีกครั้งเมื่อไหร่ค่ะ”
“ถ้าผ่านไปแล้วสักสองสัปดาห์ คุณวดีก็ทำการทดสอบการตั้งครรภ์ได้เลยครับ”
“วดีมาให้คุณหมอตรวจให้ได้มั้ยคะ”
“ก็ได้นะครับ..ถ้าคุณวดีสะดวก แต่อันที่จริงคุณวดีสามารถซื้อที่ตรวจการตั้งครรภ์มาตรวจเองที่บ้านได้เลยครับ” อชิรวิชญ์อธิบาย
“ก็ที่วดีอ่านมา คุณหมอจะต้องทำการอัลตราซาวด์ ติดตามการเจริญเติบโตของไข่ไม่ใช่เหรอคะ”
“อ๋อ อันนั้น เป็นกรณีที่ไข่โตเต็มที่แล้วครับ”
“อื้ม..แต่วดีก็ไม่มั่นใจอยู่ดีละค่ะ ยังไงวดีขอมาให้หมอตรวจได้มั้ยคะ”
“ได้ครับ”
“วดีค่อยยังชั่วแล้ว คุณหมอจะกลับเลยก็ได้นะคะ”
“แล้วคุณจะกลับตอนนี้เลยมั้ยครับ”
“ค่ะ แต่วดีต้องรอสามีเลิกงานแล้วค่อยมารับ เค้าเลิกงานประมาณห้าโมงก็น่าจะมาถึงนี่ประมาณห้าโมงครึ่งค่ะ
“อ๋อ งั้นรออยู่ในห้องนี้ก่อนก็ได้ครับ พอดีหมอกลับช้า”
“งั้นวดีขออนุญาตรอในห้องนี้นะคะ จะได้พักด้วย”
“ตามสบายครับ” จากนั้นคุณหมอก็นั่งเขียนแฟ้มของคนไข้รายอื่นไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งอติรุจสามีโทรมาบอกภควดีว่าวันนี้เขามีประชุมด่วนและบอกให้เธอขึ้นรถเมล์กลับไปก่อน ภรรยาสาวเลยตัดสินใจว่าจะขึ้นรถเมล์กลับคอนโดด้วยตัวเอง
อชิรวิชญ์ตัดสินใจเดินไปเยี่ยมอาการป่วยบิดาของชุติมนต์ที่ล้มหัวฟาดพื้น ก่อนจะเดินเข้าไปให้กำลังใจเธอภายในห้องผู้ป่วย แล้วจู่ ๆ เธอก็โผเข้ากอดคุณหมอแล้วร้องไห้
“ช่วงนี้คุณอย่าเพิ่งเครียดนะครับ เรื่องงานถ้าคุณไม่ไหวก็บอกผม”
“ขอบคุณค่ะ คุณหมอ” อชิรวิชญ์ลูบหลังเบา ๆ
“แล้วคืนนี้จะอยู่เฝ้าคุณพ่อหรือเปล่า” มือหนาประคองไหล่สองข้างแล้วก้มหน้าลงมาถาม
“เดี๋ยวแม่แอ้มจะมาค่ะ ก็คอยเปลี่ยน ๆ กันเฝ้า” นิ้วโป้งเกลี่ยน้ำตาบริเวณแก้มออกให้เธอเบา ๆ
“ถ้าคุณมีอะไรให้ผมช่วยก็บอกนะครับ”
“ค่ะ..ขอบคุณ ๆ หมอมากเลย”
“ผมไปก่อนนะครับ แล้วพรุ่งนี้จะแวะมาเยี่ยมใหม่”