บทที่16 เกือบหลุดแต่กลับมาได้

2201 Words

สามสิบนาทีต่อมา... @มหาวิทยาลัย ฟุบ! "ผูกเอวไว้จะได้ไม่โป๊" หลังจากที่ขับรถมาถึงหน้าคณะที่ลูกพีชเรียนแล้ว นักรบก็ถอดเสื้อกันหนาวของตัวเองโยนลงบนตักของลูกพีชพร้อมสั่งให้เธอผูกเอวไว้จะได้กันโป๊เวลาก้มลงหรือเดินขึ้นบันไดได้ ทำให้ลูกพีชที่กำลังจะเปิดประตูลงจากรถชะงักมือหยุดแล้วมองเสื้อคลุมสีดำตัวใหญ่บนตักตัวเองสลับกับเจ้าของเสื้อที่กำลังทำหน้านิ่งเสมองไปทางอื่น ก่อนจะตอบปฏิเสธเสียงเฉื่อยออกไป... "ไม่เอาอะ เกะกะ" ขวับ! ทำให้สายตาคมปลาบหันไปจ้องทันทีที่ได้ยินอย่างนั้น ก่อนจะกลอกตาใส่แล้วพูดด้วยน้ำเสียงติดดุอย่างเอือมระอาออกไป "อย่าดื้อได้ไหม ให้ผูกก็ผูกไปเถอะน่า" "ถามแบบจริงจังเลยนะ เป็นอะไร เช้านี้คือนายวุ่นวายกับร่างกายของฉันมากเกินไปแล้วนะนักรบ" นักรบนิ่ง สีหน้าอึกอักพูดไม่ออกเมื่อโดนตั้งคำถามแบบนั้น ก่อนจะเบือนหน้ามองถนนตรงหน้าแทนใบหน้าสวยของลูกพีชที่กำลังหรี่ตาจับผิดใบหน้าของเขาต

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD