เสียงฝนกระทบหลังคารถม้า ฝนโปรยลงมาค่อนข้างแรง ม่านหน้าต่างพลิ้วไหว กลิ่นดินเจือกลิ่นไอฝนหอมคลุ้งมาตามสายลม อากาศภายนอกหนาวเย็นขึ้นจนหญิงสาวมือเย็นเฉียบ เสียงล้อรถม้าบดถนนหินกรวด สลับกับเสียงฝนตกโปรยปรายบวกกับอากาศเย็นยะเยือกทำให้เหลียนหลิงซือตาปรือ
ร่างนี้มีสภาพกายไม่ค่อยแข็งแรงนัก คุณหนูขี้โรคแห่งจวนสกุลเหลียนขาดเรียนแทบวันเว้นวัน ลมปราณของนางไม่ค่อยดี ซ้ำยังเป็นโรคหัวใจตั้งแต่กำเนิด พักหนึ่งคุณหนูผู้บอบบางผล็อยหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย
ร่างสูงสง่ากำยำของแม่ทัพหานฟงเขยิบเข้าประชิดร่างบางระหง ดึงนางเข้าหาอ้อมกอดอันอบอุ่น เขาหยิบเสื้อคลุมห่มร่างตนเองพร้อมคลุมร่างฮูหยินกระชับเข้าหาตัว วงแขนแกร่งแน่นกอดนางไม่คลาย มือกร้านจับมือนางมากุมไว้แผ่ความอบอุ่นซ่านออกไปยังมือน้อยเย็นเฉียบ
รถม้าแล่นเรื่อยไปตามถนนหินกรวด ฝนยังคงโปรยปรายไปสุดทาง ‘หนาวกาย’ แต่ไม่หนาวใจ ใบหน้าหล่อเหลายกยิ้มขึ้นมุมปาก ยาม
