The Escort (Tagalog)

Chapter 5

~(VIEN YSABELLE ESQUIVEL POV)

Nanatili akong nakatingin sa litratong pinadala sa akin ni Ms. Teri.

[You should keep doing what you did last night.]

Xander doubled his payment for last night. I didn't even do something special last night. Siguro ay maganda lang talaga ang mood nito kagabi.

I typed a message thanking Ms. Teri for the report. Bago ako umalis ng masnion I had to find her and report to her. I always have to sign the amount. After that she would also get Xander's report pag gising nito sa umaga. Mine-message na lang ako nito sa amount na binigay ni Xander.

She also wanted me to keep track of the records to avoid confusion. So far hindi pa naman kami nagkakaroon ng conflict. Ms. Teri had been very honest and transparent.

Nang mai-handa ko ang mga papel na kailangang pirmahan ni Xander, tinungo ko na ang opisna nito. Nakatayo ito sa harap ng glass wall mukhang may kausap sa kabilang linya.

Nanatili akong nakatingin sa likuran nito. Suot nito ang pinrepare kong suit bago ako umalis ng mansion earlier. Kung hindi ako, si Ms. Teri ang nag-aasikaso ng isusuot nito.

Noong buhay pa si Nani, ito ang nag-aayos ng mga isusuot niya at nagtitiklop ng mga damit niya.

Hindi ito pipili ng isusuot niya. You had to prepare everything for him. Ang personal stylish niya ang pumipili o bumibili ng mga damit niya. Paminsan-minsan ay ako ang pumipili para rito sa brochure o kaya'y kapag sinasama niya ako sa mall. Pati ang pagkain niya you, you had to prepare it for him.

Tungkol naman sa mga alahas, you would have to offer him dahil hindi niya naman maiisipang gumamit kung hindi ito aalukin.

Most of the time, wala itong kailangang gawin.

Lalabas na sana ako para hindi na makaabala pero nakita kong binaba na nito mula sa tainga ang hawak na cellphone. Bumaling ito sa direksyon ko. Hindi ko alam kung bakit nakakaramdam na naman ako ng kaba.

"Uhm, these are the papers you have to sign."

Nanatili itong nakatingin sa akin. Pakiramdam ko tuloy ay may bara sa lalamunan ko. Kasalukuyan akong naka-tingin sa magagandang mga mata nito nang may kumatok sa pinto.

Pumasok doon si Sabrina.

Agad ako nitong tinaasan ng isang kilay. Bumaling din agad ito kay Xander. She walked towards him.

"Good morning," she said and kissed Xander on the cheek.

She wanted me to be formal in front of Xander o kahit sa buong building but herself was an exception.

I didn't have any idea sa kung anong closeness nila or kung anong relasyon nila ni Xander. Ang alam ko lang, madalas itong pumunta sa opisina ni Xander at kapag nakikita ito, she would always wrap her arms to him and would even kiss him on his cheeks.

"There are some things I want to consult you," ipit ang tinig na sabi nito.

Dinala ni Xander ang mga kamay sa bulsa at humakbang papunta sa swivel chair niya. Muling bumaling sa akin si Sabrina with smirk on her lips.

Humakbang ito papunta kay Xander na halos hindi na magtira ng space rito para huminga.

She didn't have to go closer to him na halos isayad niya na ang dibdib niya sa balikat nito just to state her concern.

Kung may pagkakataon ay siguradong gugustuhin pa nitong kumandong. I mentally rolled my eyes. Hinintay kong matapos siya bago ko dalhin ang mga papel sa ibabaw ng mesa ni Xander.

Tiningnan lang nito ang mga papel sa mesa.

"I will finish other documents today para hindi na umabot sa isang lingo," I said.

"You don't have to," sagot ni Sabrina.

I looked at her. I wasn't even talking to her.

"Ako na ang sasama kay Xander sa Bahrain sa isang araw."

"Alam ba ni Xander— Mr. Dela Vega ang tungkol d'yan?"

She crossed her arms at lalong tinaas ang isang kilay niya.

"Now he knows. Mas alam ko ang business na ipupunta niya do'n. Hindi katulad mo, always late and absent."

Isang beses lang akong naging absent sa isang buwan yet parang masyado na iyong big deal sa kanya. Kung tutuusin ay mas madalas pa siyang wala sa opisina niya.

"You can check my attendance. Nale-late man ako sa trabaho ko at least I'm immediately doing my job, unlike you... scrolling on your social media account before doing your work."

Tiningnan ako nito nang masama. "Palibhasa wala kang social media even social life. Masyado ka lang trying hard to look rich every time you are with Xander."

"You always sound jealous, Sabrina."

She laughed sarcastically. "Why would I get jealous of you?" She looked at me from head to toe. "You are nobody. Isa ka lang babaeng bayaran na kung kani-kanino sumasama. Well, last time I heard may nabinwit ka na namang isa pang big-time. Saang hotel kayo nagpunta pagkatapos mong sumakay sa isang mamahaling sports car, hmm?"

Hindi agad ako naka-sagot sa sinabi nito. Kanino niya nakuha ang balitang iyon? It was Kazter's car, kahit kailan ay hindi ako sumama kung kani-kaninong lalaki na lang.

"Big time. Mukhang naging milyonaryo ka sa isang gabi yet mukha ka pa ring basura. You are so so so dirty."

Nakaramdam ako ng pag-iinit ng dibdib rito. Pakiramdam ko ay nagbabaga iyon. Ngayon lang ako nakaramdam ng sobrang inis rito.

Napaikom ang mga palad ko.

"You don't know anything," madiing sabi ko.

"Of course, papasaan ba maglalabasan rin ang mga lalaking gumamit sa'yo."

"I don't have—"

Handa na akong sagutin pa ito but Xander dropped his fist on the table. Napalunok ako nang makita ko ang mahigpit na kamao nito.

"Nobody's going with me," malamig na sabi nito. "Leave my office now."

Muli akong tiningnan nang masama ni Sabrina. Lumabas kami ng opisina nito. She immediately grabbed my arm nang makalabas kami.

"Pagsisishan mo 'tong araw na 'to," she siad.

Marahas kong binawi nag braso ko rito. "Don't ever touch me."

Matagal ko na itong pinagbibigyan, hangga't maaari ayoko siyang patulan pero minsan ayokong magpaapi na lang rito. Kaya ko pang tiisin ang mga chismis na ipinakakalat niya sa buong building but don't she dare to hurt me because I would not think twice to hurt her back.

Nagtungo muna ako sa coffee shop after office hours para sa duty. Sayang rin ang ilang oras na duty doon at ang kikitain. Kailangan kong makabayad sa upa ko sa apartment at kailangan kong mag-ipon ng pamasahe papasok sa opisina at papunta sa mansion ni Xander.

Bago mag-alas otso pumunta na ako sa mansion ni Xander to prepare his things.

"I already put in the luggage everything you need," sabi ko.

Nanatili akong nakatingin rito. Nakaupo lang ito sa couch reading a magazine. Hindi ito nag-abalang sumagot o tumingin man lang sa direksyon ko.

It was usual of him. Madalang naman itong magsalita at sumagot. He would only say something or answer my questions if necessary.

Binaba nito ang hawak na magazine sa mesa.

"Uhm... ang mga suits mo nasa pulang maleta, ang mga pantulog nasa kulay itim. I already put labels sa lahat ng maleta para hindi ka malito. Para na rin sa isasama mong assistant if there's any."

Nanatili itong nakaupo doon nakatingin sa kawalan.

"Kapag may hindi ka makita... just call me."

Muli ko itong sinulyapan bago ko ayusin nag comforter sa ibabaw ng kama. Muli akong bumaling rito.

"Hindi ka pa matutulog?"

"Turn off the lights." Kahit simpleng utos lang iyon ay nararamdaman ko pa rin ang lamig sa tinig nito.

Honestly, the coldness in his voice was never gone. Kahit sa anong bagay, iisa lang ang tono at ang ekspresyon niya except when he's mad.

Kinuha ko ang remote at pinatay ang ilaw. Tanging ang lampshade lang ang iniwan kong naka-sindi.

Tumayo ito. Nagsimulang humakbang palapit sa bed. Humiga ito sa kabilang side naka-talikod sa akin at sa lampshade na nasa tabi ko.

"Are you... okay?" alangang tanong ko.

"You can leave now," tipid na sagot nito.

Nanatili akong naka-tingin sa malapad na likuran nito. Lumabas ako ng silid at nagtungo sa kusina para kumuha ng tubig.

Bumalik rin ako agad sa silid nito at kumuha ng gamot para sa migraine nito. Marahan kong nilapag ang baso sa bed-side-table at marahang umupo sa gilid nito.

Nagmulat ito ng mga mata, hindi ko alam kung bakit may kung ano na naman sa dibdib ko habang nakatingin sa mga matang iyon. Kahit kailan ay hindi na ako nasanay sa atensyong binibigay nito.

"Uminom ka ng gamot," mahinang sabi ko.

Nanatili itong nakatingin sa akin. Marahan ko namang inalalayan ang ulo nito patayo. Pakiramdam ko'y lalong nagkaroon ng bara sa dibdib ko dahil nalapit ito sa akin.

He would not always tell me na inaatake na naman siya ng migraine. I just had to see the signs. Katulad ng sensitivity nito sa liwanag at ingay. He wouldn't always tell anyone kung anong nararamdaman niya.

"Hmm" Dinala ko sa harap ng mga labi nito ang gamot pero hindi nito binuksan ang bibig. Nagkaroon ako ng pagkakataong tingnan pa nang matagal ang mapupulang labing iyon. "Come on..."

Dinala ko sa bibig nito ang gamot nang ibukas nito nang bahagya ang bibig. Ako na rin ang nagpainom sa kanya ng tubig. Binaba ko rin iyon sa bed-side-table pagkatapos.

"Magpahinga kana," bigkas ko at muling tumingin sa mga mata nito.

Wala akong nakitang kahit ano sa mga matang iyon. Hindi ito bumalik sa pagkakahiga.

Bumuntong hininga ako. Dinala ko ang isang palad ko sa ulo nito at marahang hinilot ang sentido nito.

I guess I got his permission to do it dahil hindi ito tumutol. Dinala ko pa ang isang palad ko sa kabilang side and I massaged his temple gently using both my thumbs.

Amoy na amoy ko ang mabangong buhok nito.

Ilang saglit ko pang hinihilot ang sentido nito nang kuhanin niya ang isang kamay ko at dalhin iyon sa mga labi niya. Umangat nang umangat ang halik nito hanggang sa braso ko hanggang sa balikat ko.

Napalunok ako sa init ng mga labi nito. Pakiramdam ko ay malalagutan na ako ng hininga nang maramdaman ko ang mga labi nito sa leeg ko.

Ilang beses akong napa-lunok.

"Xander..." bigkas ko at marahang dinala ang kamay ko sa dibdib nito para pigilan ito. "You need to—" hindi ko natapos ang sasabihin ko dahil sinakop nito ang mga labi ko.

Naroon na naman ako sa sitwasyong hindi ko alam kung ano ang dapat gawin dahil nawawala na naman ako sa mga halik nito.

He was never a bad kisser.

Sa tuwing dadampi ang mga labi nito sa mga labi ko hindi ko maiwasang... gumanti ng halik rito.

Marahan nitong kinagat ang ibabang labi ko dahilan para bahgyang umawang ang mga iyon. He entered his tongue inside my mouth and started to explore every corner of it.

Naramdaman ko ang pag-angat ng kamay nito sa balikat ko, binababa nito ang ternate ng dress ko.

I gasped for air nang pakawalan nito ang mga labi ko. Ganoon pa man, pakiramdam ko ay naubusan na naman ako ng hangin nang muling dumapo ang mga labi nito sa leeg ko.

Kusang umangat ang mga kamay ko para hawakan ang buhok nito. Lalo pang bumaba ang mga halik nito hanggang sa matumbok no'n ang kaliwang dibdib ko.

My back automatically bent nang maramdaman ko ang mainit nitong bibig sa dibdib ko. Kusang humigpit ang hawak ko sa buhok nito. Hangga't maari gusto kong pigilang gumawa ng kahit ano mang tunog.

He sucked the little thing on my left breast like a child sucking his mom's milk. Hindi ko napigilang gumawa ng daing.

I couldn't handle the sensation kaya kusa nang bumagsak ang likuran ko sa ibabaw ng kama. Mabilis rin itong sumunod at muling sinungaban iyon.

Naramdaman ko ang mainit nitong palad sa kabilang dibdib ko. Nagsimula itong pigain iyon.

I could not trust myself anymore-- dahil ako mismo, sarili ko mismo ang traydor. Noong unang beses na may namagitang apoy sa aming dalawa, I knew that it was not just him who wanted it. We both wanted it.

No reason to put the blame on him or to anyone, because I would always take the blame. Ako, sarili ko mismo nag dahilan kung bakit hindi ko matingnan ang sarili ko sa salamin.

"Xander..." bigkas ko habang hinahalikan nito ang likod ng tainga ko. "You have..." I gulped something down my throat nang maramdaman ko ang palad nito sa hita ko. "You have an... early flight... tomorrow."

Tumigil ito sa paghalik sa likod ng tainga ko at tumingin sa mga mata ko. Ganu'n pa man, nagpatuloy sa pag-angat ang kamay nito.

Hindi ko nagawang tanggalin ang tingin sa mga matang iyon not until I felt his hand enter my underwear and his finger on private part.

Kusang pumikit ang mga mata ko. Muli, mayroong lumabas na daing sa mga labi ko.

"You're so... wet."

Kumapit ako nang mahigpit sa balikat nito when he started sliding his finger on my clit.

Muli kong naramdaman ang mga labi nito sa pisngi ko.

"Xander..." Hindi ko napigilang tawagin ang pangalan nito when I felt his finger slid inside me.

He moved it slow until he moved it faster and faster. Lalo akong napakapit nang mahigpit rito.

He was always good. Always that I could not even protest. He could always make me c*m almost out of breathe.

Hinubad nito ang damit. Hindi ko maiwasang tumingin sa malapad na mga balikat nito at sa malaking dibdib nito. His body was... perfect. I couldn't say anything.

Tuluyan nitong binaba ang suot kong dress at underwear leaving me totally naked on his bed.

He looked at me with fire in his eyes bago niya ako muling siilin ng halik. Hinayaan kong maglakbay ang mga palad nito sa buong katawan ko hanggang sa maramdaman kong tinanggal na nito ang pang-ibaba.

Pumwesto ito sa pagitan ng mga hita ko.

Sa tuwing titingnan ko ang p*********i nito, napapalunok pa rin ako and couldn't stop wondering how I was able to handle that for almost 6 years.

Kusang umawang ang mga labi ko nang maramdaman ko ito sa loob ko. Umanggat ang ulo at balakang ko nang tuluyan itong makapasok.

Muli kong nakita ang mga mata nitong nakatingin sa akin. Kahit wala akong nakikitang emosyon doon, it felt good to look at those. Hindi ko maintindihan kung anong mayroon sa mga mata na iyon na hindi ako nagiging komportableng tingnan.

Nagsimula itong gumawa ng malalakas na bayo. Sa bawat ulos ay gumagawa ng sariling daing ang mga labi ko. Alam kong hindi ko magagawang pigilan pa ang sarili ko.

I didn't know if his migraine worsen or he felt better.

Pagkatapos ng mga daing sa silid nito, nakuha rin nitong matulog.

Nanatili akong nakaunan sa braso nito dahil pakiramdam ko ay hindi ko pa kayang tumayo. I needed to rest bago ako umalis at muling pumasok sa coffee shop.

Bahagya akong nag-angat ng tingin. Una kong nakita ang mapupulang mga labi nito, kasunod ay ang matangos nitong ilong.

I could only look at him freely kapag tulog ito. Hindi ko alam kung bakit hindi ko gustong nakikita ako nitong nakatingin sa kanya. Siguro'y hindi ko lang gustong mag-isip ito ng kung ano.

He was 7 years older pero pakiramdam ko ay kaedad ko lang ito.

Matagal ko na siyang kilala... kilala sa pangalan ngunit hindi sa pagkatao. Hindi sa totoong anyo nito. I knew he was hiding... hiding something from me.

Kung ano man iyon, alam kong hindi niya gustong malaman ko iyon.