“ซีดดดส์” เสียงของเมฆินทำเอาเมรินคิดไปไกล!
‘ คนบ้ากาม ยังไม่อิ่มอีกเหรอนี่’
เมื่อกี้เพิ่งทำไปแท้ๆยังมีหน้ามาทำอะไรแบบนี้อีก ไม่อายผีสางนางไม้บ้างหรืออย่างไร!
เมรินทนเห็นภาพนั้นต่อไปไม่ไหว เธอตัดสินใจหันหลังเตรียมจะก้าวขาออกจากห้องนี้ แต่จังหวะนั้นเองเมฆินหันมาเห็นหญิงสาวพอดี
“อ้าว เข้ามาแล้วทำไมไม่เรียกพี่ล่ะ” เสียงของชายหนุ่มทำเอาเมรินชะงักฝีเท้าทันที แต่ไม่กล้าหันไปมองเขาเพราะกลัวว่าชายหนุ่มจะเปลือยท่อนล่างอยู่
“รินไม่อยากรบกวนนายเหมือง นี่กาแฟค่ะ” เมรินวางถ้วยกาแฟบนโต๊ะข้างๆโดยไม่หันกลับไปมองเขา
“จะรีบไปไหนริน” เมฆินเดินเข้ามาพร้อมกับจับที่แขนหญิงสาว
“ยี้” เมรินดึงแขนออกเพราะเมื่อครู่เห็นว่าเขากำลังใช้มือทำอะไรอยู่
“คนบ้ากาม!” เมรินหันไปมองเขาอย่างตกอกตกใจ แต่สิ่งที่เธอเห็นคือเมฆินไม่ได้เป็นอย่างที่คิด อย่าบอกนะว่าเมื่อกี้เธอเข้าใจผิดไป!
“คนบ้ากาม? พี่ยังไม่ได้ทำอะไรเลย ยังไง บ
