29

1279 Words

“มึงไม่หยุดนะไอ้เข้ม” เมฆินทำท่าจะวิ่งเตะเข้มอีกครั้ง แต่มีหรือที่คราวนี้เข้มจะยอมให้เตะ พวกคนงานพากันวิ่งหนีนายเหมืองหัวร้อนของพวกเขาทันที แม้จะอดขำในท่าทีหวงแม่ครัวเกินเบอร์ของนายเหมืองไม่ได้ แต่ขืนอยู่ต่อมีหวังได้ตายคาเท้านายเหมืองเมฆินเป็นแน่! เมรินเข้ามาในครัวเพื่อเก็บจานมาล้างในครัวต่อ ส่วนพริกแกงก็กลับไปเล่นที่ห้องนอน เมฆินบอกให้ลิลลี่ที่เดินสวนมากับวิไลตามไปเล่นเป็นเพื่อนกับพริกแกงที่ห้อง แล้วใช้ให้วิไลไปเก็บหนังสือที่ห้องทำงานของเขาออกจากชั้นเพราะตั้งใจจะเอาไปบริจาค แม้วิไลจะประหลาดใจที่เจ้านายหนุ่มไม่เคยใช้งานเธอในเวลากลางค่ำกลางคืน แต่ก็ไม่คิดจะปฏิเสธ พอคล้อยหลังทุกคนเขาใช้จังหวะที่เมรินกำลังขะมักเขม้นกับการล้างจานเข้ามาในครัวเงียบๆ ก่อนจะกระโจนเข้ากอดเธอจากข้างหลัง “อุ๊ย คุณเมฆินอย่าค่ะ” เมรินร้องเสียงหลงเมื่อจู่ๆ เมฆินก็เข้ามากอดเธอและถือวิสาสะหอมแก้มอย่างเต็มแรง “รู้ได้ไงว

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD