When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
ตั้งแต่วันที่ส่งภาพเมรินนั่งสวีตอยู่กับผู้ชายไปให้นายเหมืองหนุ่มก็ได้รับแต่ความเงียบงันกลับมา เมฆินไม่มีแม้แต่ข้อความตอบกลับหรือโทร.หาเธอแม้แต่สายเดียว จะบอกว่าชายหนุ่มไม่สนใจแม่ครัวก็คงเป็นไปไม่ได้ เพราะญาดามั่นใจว่าคนอย่างเขาที่ไม่เคยสนใจหรือแคร์ผู้หญิงคนไหน แต่กลับให้ความสนใจกับแม่ครัวหน้าตาธรรมดาๆ บ้านๆ ได้ สองคนนั้นต้องมีความสัมพันธ์ที่มากกว่าเจ้านายกับลูกน้องแน่นอน และที่แค้นหนักเข้าไปใหญ่คือเธอถูกนายเหมืองเมฆินเขี่ยทิ้งอย่างไม่ไยดีเพียงเพราะผู้หญิงที่เป็นคนงานในบ้าน! “ฉันไม่มีวันยอมให้แกได้เมฆินไปหรอก” ญาดาเดินเข้ามาในคาเฟ่ประจำที่เคยเห็นเมรินนั่งกับผู้ชายเมื่อครั้งก่อน และแล้วความบังเอิญก็เกิดขึ้นอีกครั้งเมื่อมองไปเห็นชายแต่งกายชุดดูดี ใบหน้าหล่อเหลา ผิวขาวสะอาดทำให้เป็นที่โดดเด่นและเป็นที่สนใจของสาวๆ ในร้าน อดหมั่นไส้ไม่ได้ที่ผู้ชายข้างกายเมรินมีแต่คนดูดี แต่ถึงอย่างไร เมฆิน