รักเถื่อนสามีบ้านไร่

เจอกันอีกครั้ง

ตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เขาก็ไม่เคยเห็นเด็กสาว ปั่นจักรยานเอาข้าวมาให้พี่เชิดอีกเลย พยัคฆ์แอบได้ยินลูกน้องเขาพูดกันว่า เธอไปทำงานโรงงานใกล้ๆกับไร่ของเขา พวกมันก็พูดถึงเธออย่างสนุกปากอย่างเคย แต่ละคนจ้องแต่จะล่อเธอกันทั้งนั้น เพราะในละแวกนี้ น้ำหวานถือว่าเป็นเด็กสาวที่หน้าตาดีสุด บางทีลึกๆ เขาก็แอบไม่พอใจ แต่ไม่กล้าแสดงออกอะไรมากมาย คิดแล้วก็งงตัวเองทั้งๆที่พยายามจะไม่สนใจเรื่องของเธอ แต่พอเห็นภาพที่เธอปาเงินใส่เขา ทั้งน้ำตาที่นองหน้า หัวใจก็อดไหววูบไม่ได้ ก็คงแค่สงสาร เขาได้แต่ปลอบตัวเอง แต่น่าแปลกที่ทุกคืนแทนที่เขาจะฝันถึงน้ำเพชรอย่างเคย เขากลับฝันถึงเด็กสาวหน้าตาสวยผุดผาดมาแทนที่

วันนี้เขาตื่นสายเป็นพิเศษ เพราะเมื่อคืนไปงานแต่งงานเพื่อนมา นั่งดื่มสังสรรค์จนดึกไปหน่อย ตีสามแล้วกว่าจะถึงบ้าน ได้ยินเสียงน้ำตาล เมียของเชิดมาทำความสะอาดบ้านแล้วอยู่ในครัว ชายหนุ่มเลยลุกอาบน้ำแต่งตัวเตรียมตัวไปในไร่

เพล้ง!!!! ตุ๊บ!

เสียงจานที่อยู่ในห้องครัวเขาแตกพร้อมกับเสียงคนล้มลง ชายหนุ่มตกใจ รีบวิ่งเข้าไปดู ก็พบว่าน้ำตาล เมียพี่เชิด ที่มาทำความสะอาดบ้านเขาเป็นล้มลงไป อยู่ในสภาพที่หมดสติ เขารีบอุ้มเธอขึ้นรถ พาออกไปโรงพยาบาลที่อยู่ใกล้ที่สุดทันทีก่อนจะรีบกดโทรศัพท์หาลูกน้องคนสนิทให้บอกคนเป็นสามีเพื่อให้ตามเขาไปที่โรงพยาบาล

เมื่อมาถึงโรงพยาบาล เจ้าหน้าที่ก็พาเธอเข้าห้องฉุกเฉินทันที จนประมาณ 15 นาที เชิดก็วิ่งกระหืดกระหอบมาที่โรงพยาบาล สีหน้าท่าทีมีความเคร่งเครียด

“ขอบคุณนายหัวมากนะครับ ที่พาเมียผมมาส่งโรงพยาบาล”

“ไม่เป็นไร เจ็บไข้ได้ป่วย ก็ต้องช่วยกันดูแล” ชายหนุ่มตอบกลับด้วยความใจดี เชิดได้แต่นั่งรอลุ้นอยู่หน้าห้อง สักพักใหญ่ สาวน้อยหน้าตาสะสวยในชุดของสาวโรงงานก็วิ่งหน้าตื่น มาพร้อมกับผู้ชายหนึ่งคนที่ดูท่าเป็นห่วงเป็นใยเธอมากเป็นพิเศษ

“พ่อ!! พ่อ แม่เป็นไงบ้าง” เธอรีบเข้ามาถามคนเป็นพ่อหน้าตาตื่น ด้วยความตกใจ เพราะตอนเช้า แม่ก็บ่นๆกับเธอแล้วว่ารู้สึกไม่ค่อยสบาย แน่นหน้าอก เธอพยายามจะพามาหาหมอแล้วก็ไม่มา

“หมอยังไม่ออกมาเลย พ่อก็รอฟังอยู่” พ่อพูดด้วยน้ำเสียงเหนื่อยล้าได้แต่ภาวนาว่าอย่าให้เมียเป็นอะไรมาก

“แล้วเอ็งมากับใคร” เชิดถามลูกสาวด้วยความอยากรู้ ว่าชายหนุ่มหน้าตาดีที่เดินเคียงข้างมากับเธอเป็นใคร

“มากับผู้จัดการโรงงานจ๊ะ เขาอาสามาส่งหนูที่โรงพยาบาลเพราะเห็นว่าหนูไม่มีรถ”

“เฮอะ!!” พยัคฆ์หายใจพ่นทางจมูกอย่างเยาะๆ ผู้จัดการหรือผัวใหม่เธอกันแน่ ร่านๆแบบนี้ไปที่ไหนก็ไปอ้าขาให้เขาที่นั่นจริงๆ เธอเหลือบหันไปมองคนที่ยืนพิงเสาอยู่ เขามองเธออย่างหยันๆ แถมยังทำหน้าเหมือนไม่พอใจอะไรเธอ น้ำหวานเบือนหน้าหนีไปทางอื่น เธอไม่เห็นหน้าเขา คนใจร้ายที่ดูถูกเธอ

“หวานขอบคุณพี่ซันมากนะคะที่มาส่ง”

ผู้จัดการหนุ่มได้แต่มองเธออย่างใจดี สักพักเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เป็นคนที่โรงงานโทรมาตาม ทำให้ชายหนุ่มขอตัวกลับก่อนแม้ใจจริงจะอยากอยู่เป็นเพื่อนเธออีก

นายหัวเสือมองท่าทางที่อาลัยอาวรณ์ด้วยความหมั่นไส้ เสน่ห์แรงจริงๆนะแม่คุณ แม้กระทั่งลูกน้องเขา ยังพูดถึงเธออยู่ทั้งวัน เขาพิจารณาเธออย่างเงียบๆ หลายเดือนที่ไม่ได้เจอกัน เธอดูเป็นสาวขึ้น แต่ที่เหมือนเดิมคือความสวยที่บาดใจเหมือนเดิม

หมอออกมาจากห้องฉุกเฉิน แล้วเรียกหาญาติคนไข้ เพื่อจะแจ้งถึงอาการของน้ำตาล

“คนไข้เป็นโรคเส้นเลือดหัวใจตีบครับ ตอนนี้มีภาวะหัวใจขาดเลือด เส้นเลือดหัวใจหลักทั้ง 3 เส้นตอนนี้ตีบหมดเลยครับ เป็นผลมาจากการที่เป็นเบาหวานและความดัน ตอนนี้วิธีรักษาคือต้องทำบอลลูนแต่โอกาสกลับมาเป็นซ้ำก็สูง ถ้าวิธีที่ดีกว่าทำบอลลูนก็คือทำบายพาสหัวใจจะอยู่ได้นานกว่า แต่ค่าใช้จ่ายก็ต่างกัน” หมอพยายามอธิบายอย่างช้าๆ แต่พอได้ยินว่าแม่เป็นโรคหัวใจ พ่อกับเธอก็ทำหน้าเครียดทันที

“เอ่อ ที่จริง การทำบอลลูนหรือบายพาส สามารถใช้สิทธิ์บัตรทองได้ แต่ต้องรอคิวซึ่งน่าจะเป็นปีหน้า หมอไม่แน่ใจว่าร่างกายคนไข้จะรอไหวมั๊ย แต่ถ้าจะให้ทำเลย ก็ต้องออกค่าใช้จ่ายเองตั้งแต่สามแสนจนถึงห้าแสน ยังไงญาติลองไปพิจารณาก่อนนะครับ ตอนนี้หมอได้แต่ฉีดยาสลายลิ่มเลือดเพื่อบรรเทาอาการไปก่อน จนครบ 10 เข็ม ถึงตอนนั้นค่อยตัดสินใจก็ได้ครับว่าจะเอายังไง”

แค่ได้ยินจำนวนเงินที่หมอพูด ก็ทำเอาเธอเข่าอ่อนแล้วเธอจะหาเงินมากมายแบบนั้นมาจากไหน ลำพังแค่เธอทำงานโรงงาน เก็บเงินเพื่อจะเรียนต่อ ก็ได้เงินแค่ไม่กี่พันต่อเดือน ต่อให้เอาเงินเก็บทั้งหมดที่มี ก็คงไม่พออยู่ดี พอเธอเครียดจนหมดแรงนั่งลงกับเก้าอี้หน้าห้องฉุกเฉิน คนจนนี่มันลำบากจริงๆ จะตัดสินใจทำอะไรสักอย่าง ก็ไม่ง่ายเลย

พยัคฆ์ที่ได้ยินหมดทุกอย่าง ก็เข้าใจครอบครัวของลูกน้องเป็นอย่างดี เงินจำนวนที่หมอเอ่ย แน่นอนว่าพวกเขาไม่มีหรอก และไม่มีหาได้ในระยะเวลาอันสั้นด้วย น้ำหวานหันมาสบตากับเขาด้วยแววตาที่น่าสงสาร น้ำตาจะไหนอยู่ร่อมร่อ แต่เบือนหน้าไปทางอื่นด้วยความรู้สึกปนๆกัน ทั้งรักทั้งเกลียด ยังจำวันที่เขาดูถูกเธอได้เป็นอย่างดี และตอนนี้ก็เช่นกัน เขาก็ยังมองด้วยแววตาแบบเดิม!