เกียร์รักไต้ฝุ่น

บทที่ 10 อยากลองอีกไหม

"ฉันจับตรงนี้เจ็บหรือเปล่า" เขากระซิบถามพลางขยี้ปลายนิ้วลงบนปุ่มเซนซิทีฟของเธออย่างเย้ายวน เธอส่ายหน้าไปมาอย่างไม่อาจทน ก่อนจะเอื้อมมือเล็กไปจับข้อมือแกร่งของเขาเอาไว้แน่น หมายจะห้ามปรามสัมผัสของเขา

คนคนนี้ทั้งดื้อรั้นและเอาแต่ใจ แต่เขากลับทำใบหน้านิ่งเรียบใส่เธอ

"ไม่... อ๊ะ ! ดะ เดี๋ยวสิ" เธอเม้มปาก พลางกระชากมือเขาออกด้วยแรงที่มีอันน้อยนิดในที่สุด หัวใจเธอเต้นเร่าอย่างรุนแรง ไม่คิดว่าเขาจะจู่โจมเธอในเช้านี้อีก เธอหมายจะเดินหนีเข้าไปหลบในห้องน้ำ แต่ฝ่ามือแกร่งของอีกฝ่ายกลับกักตัวเธอเอาไว้อีกครั้ง

คนตัวเล็กเม้มปากพร้อมกับเบือนหน้าหนี เธอพยายามจะดึงรั้งแขนเขาที่กักกันเธอเอาไว้ให้ถอยออกไป

"เรน่า..." แต่เสียงเรียกชื่อของเธอก็ทำคนตัวเล็กชะงักมือที่กำลังฉุดกระชากอยู่ตรงแขนแกร่ง

ใบหน้าสวยเงยหน้าขึ้นสบตากับเขา นี่ถือเป็นครั้งแรกที่ได้ยินเขาเรียกชื่อเธอ

"ชื่อเรน่าใช่ไหม" เขาถามย้ำเธออีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจัง และนั่นก็ทำให้เธอต้องพยักหน้าตอบ

"อืม"

เธอเงียบไปเมื่อเขามองเธอนิ่งราวกับจะพูดอะไรบางอย่าง หัวคิ้วดกดำขมวดเข้าหากันเล็กน้อย

ใบหน้าที่ดูจริงจังของเขาทำเธอแทบจะไม่อยากขยับตัวหรือต่อต้านอะไรเขา แต่ถึงอย่างนั้นมันกลับดูดี...

ทำไมคนคนนี้ถึงได้หล่อมากขนาดนี้นะ เขาสบตาเธอนิ่งงัน แล้วถอนหายใจออกมาอีกครั้ง เขาหลับตาลงและลืมตาขึ้นก่อนจะเอ่ยสิ่งที่อยากถามเธอออกมาในที่สุด

"ทำไมต้องนัดผู้ชายออกมาทำเรื่องแบบนี้ ไม่รู้เหรอว่ามันอันตราย"

"..." คนตัวเล็กเม้มปากเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำถามพวกนี้

เธอไม่เคยมีแฟน อีกทั้งมันเป็นการตัดสินใจที่อยากลองทำแบบนี้สักครั้ง เธอไม่ได้ตัดสินใจพลาดอะไร เธอแค่อยากลองหาประสบการณ์ใหม่ ๆ ในชีวิตแค่นั้นเอง

และมันก็ดันเจอเขา... ถึงแม้จะไม่เป็นไปตามที่คิดเอาไว้ แต่ก็ไม่ได้แย่... มันออกจะดีด้วยซ้ำที่เขามอบประสบการณ์เซ็กซ์ให้อย่างถึงพริกถึงขิงขนาดนั้น

เมื่อเขาจ้องมาตรง ๆ อย่างคนตำหนิกัน มันทำให้คนตัวเล็กยิ่งหลบสายตาของเขา

นี่เขาดุเธอที่เธอนัดผู้ชายมาทำเรื่องอย่างว่า ? แต่เมื่อคืนไม่เห็นจะปฏิเสธเธอเลยนี่นา อีกทั้งยังกระหน่ำใส่จนเธอเสร็จสมไปตั้งหลายรอบ

เขาเองก็ 'เอา' เธอไปหลายครั้งเหมือนกัน ทำไมต้องดุเธอด้วยเนี่ย

"หาแฟนซะ สวย ๆ แบบนี้คงหาได้ไม่ยาก อย่านัดใครออกมาทำเรื่องแบบนี้เลย เธอคงไม่รู้ว่าเดี๋ยวนี้ผู้ชายมันไว้ใจได้กี่คนกันเชียว"

เขาพูดด้วยน้ำเสียงจริงจังขึ้น ก่อนจะใช้เรียวนิ้วจับยึดเรียวคางของเธอให้หันมาสบตากัน

"ฉันแค่อยากลอง..." เธอเอ่ยบอกเขาเสียงแผ่ว

ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากัน เมื่อปลายนิ้วเขาเริ่มลูบไล้กลีบปากเธออย่างแผ่วเบา

"ลองแล้วเป็นไง ยังอยากจะลองอยู่อีกไหม"

อึก !

เธอกลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ ลมหายใจอุ่นร้อนรินรดอยู่บนหน้าผากของเธอ เขาถามว่าลองแล้วเป็นอย่างไรน่ะเหรอ เธอคงตอบว่า...

"แต่นายไม่ได้น่ากลัว..."

แต่คำตอบเธอคงไม่ถูกใจเขานัก เมื่อจบประโยคนั้นร่างแกร่งจึงใช้หน้าขาแกร่งสอดเข้ามาในเรียวขาสวยของเธอ แล้วใช้แขนแกร่งรวบรัดคนตัวเล็กเข้ามาจนหน้าเธอแนบชิดไปกับลำตัวเขา

ลมหายใจเธอสะดุด ไม่กล้าปริปากหรือต่อต้านเขา อารมณ์เขาดูคุกรุ่นและรุนแรง ราวกับจะทำให้เธอรู้ว่าจะนัดใครไปทำเรื่องอย่างว่าต้องดูดี ๆ

ปลายนิ้วเขาลูบไล้อยู่บนแผ่นหลังขาว ๆ ของเธอ สายตาเขาหลุบมองต่ำมายังหน้าอกเธอที่แนบสนิทอยู่กับเนื้อตัวเขา

"เธอรู้เหรอ ว่าใครน่ากลัวหรือไม่น่ากลัว ตอนนี้เธอคงไม่รู้สินะ ว่าในหัวของผู้ชายมันคิดไปถึงไหนต่อไหน..."

"..." อาการขนลุกวาบเกิดขึ้นเมื่อปลายนิ้วเขากรีดลงมาตามกระดูกสันหลังของเธออย่างแผ่วเบา ดวงตาคู่คมสำรวจผิวกายตรงช่วงบนของเธอ พร้อมกับกดปลายจมูกลงมายังไหล่เปลือยเปล่าก่อนจะผละออก รอยยิ้มกระตุกข้างมุมปากเมื่อเห็นดวงตาที่สั่นไหวของเธอ

"ยิ่งเห็นผิวขาว ๆ ผู้ชายก็คิดไปไกลแล้ว บางคนใช่ว่าจะเป็นคนดี บางทีคนที่คิดไม่ซื่ออาจถ่ายคลิปเธอไปลงในโซเชียลโดยที่ตัวเธอไม่รู้ด้วยซ้ำ เป็นนางเอกเอวีจำเป็นแบบนี้คงสนุกสินะ ว่าไหม ?..."

"..." อึก ! น้ำลายก้อนใหญ่ถูกกลืนลงในลำคอเธออีกครั้ง ฝ่ามือเล็กสั่นระริกทาบทับอยู่บนอกแกร่งของเขา

นี่เขากำลังจะทำให้เธอกลัวใช่ไหม เมื่อเห็นว่าคนตัวเล็กตัวสั่นเขาจึงคลายอ้อมกอดออก วินาทีนั้นเธอแทบจะล้มลงกับพื้น แต่ก็ยังมีสติพอที่จะพยุงตัวเองไว้กับผนังห้อง

"รู้อย่างนี้ยังอยากจะนัดใครออกมาทำเรื่องแบบนี้อยู่อีกหรือเปล่า"

คนตัวเล็กส่ายหน้าให้เขาพร้อมกับเม้มปากเล็กน้อย หัวใจเธอเต้นกระหน่ำจนเจ็บอก ที่เขาพูดมาเมื่อกี้ทำเธอกลัวขึ้นมาจริง ๆ

ถ้าเจอคนไม่ดี เธออาจจะไม่ได้ยืนอยู่แบบนี้ ในเมื่อเขาก็ทำลงไปแล้ว... เราสองคนมีเซ็กซ์กันไปแล้วนี่นา

เขาควรปฏิเสธเธอไปตั้งแต่เมื่อคืนสิ แต่เขาไม่ปฏิเสธเธอด้วยซ้ำ

"ทำไมพี่ไม่ปฏิเสธล่ะ ตอนที่ฉันชวนขึ้นห้อง พี่รู้ตัวเองไม่ใช่เหรอว่าพี่ไม่ใช่คนที่ฉันนัดมาสักหน่อย" เธอสูดลมหายใจเข้าปอดในขณะที่เอ่ยถามเขา ไม่รู้ว่าใจกล้ามาจากไหนถึงได้ต่อปากต่อคำกับคนตัวใหญ่ไป

อีกทั้งยังถือวิสาสะเรียกเขาว่าพี่อีก ไม่รู้ว่าเขาอายุเท่าไร แต่ทางที่ดีเธอควรเรียกเขาว่าพี่ไปก่อนแล้วกัน

"..." เขาเงียบไปโดยที่ไม่ได้ตอบกลับ คนตัวเล็กจึงเอ่ยย้ำเขาอีกครั้ง

"ทำไมพี่ไม่ปฏิเสธคะ"