นักกีฬาหนุ่มได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มแห้งๆแล้วรีบเดินออกไปทันที ทำให้คนในโต๊ะที่นั่งอยู่ด้วยอดยิ้มขำๆไม่ได้กับท่าทางของคิมที่ดูเหมือนจะหึงหวงแบมบี้อย่างชัดเขนเลย
“ที่ไม่อยากให้น้องแบมไปเพราะยังเด็กหรือว่าอาจารย์หวงกันแน่ครับ แบบนี้มันห้ามกันเกินไปแล้วนะครับอาจารย์ บางทีน้องแบมเขาอาจจะอยากไปก็ได้นะครับ...หึๆ...” เจไดพูดแซวออกไปแบบขำๆ
“นายจะมารู้ดีกว่าฉันได้ยังไง...ถ้าเขาอยากจะไปเที่ยวฉันก็พาเขาไปได้ ไม่จำเป็นต้องไปกับไอ้พวกนี้หรอก..ฉันหวง...นายเองก็อยู่ให้ห่างจากแฟนฉันเอาไว้...” คิมพูดตอบไปแล้วมองหน้าเจไดแบบจดจ้องเลย
“อะไรครับอาจารย์ กับผมก็ยังจะหวงอีกเหรอครับ ผมมีแฟนแล้วนะครับ แล้วแฟนผมก็นั่งหัวโด่อยู่ตรงนี้ด้วย อาจารย์พูดอะไรก็เกรงใจกันหน่อยสิครับ ผมกับน้องแบมมได้คอดอะไรกันสักหน่อย จริงไหมแบม...” เจไดรีบตอบไปด้วยสีหน้าเลิกลั่กทันที เพราะไม่อยากให้ณิชาเข้าใจเขาผิด
“จริงค่ะ... อาจารย์คิมเขาชอ
