“เป็นยังไงบ้างคะพี่ธาม...พอน้ำแตกออกมาแล้วดีขึ้นแล้วใช่ไหมคะ...” ด้านเจนลดาที่นอนอยู่ข้างๆเขาก็แลหน้าหันมามองเขาแล้วเธอก็เอ่ยถามเขาไปทันที เพราะคิดว่าตอนนี้เขาก็น่าจะดีขึ้นแล้วล่ะมั้ง
“อื้อ...ยังเลย...พี่ยังรู้สึกร้อนรุ่มอยู่เลย มันเหมือนในตัวพี่มันปั่นป่วนอยู่ตลอดเลยเจด้า....จะเป็นอะไรไหมถ้าพี่จะขอเราอีกรอบ หรืออาจจะมากกว่านั้น...เราไหวหรือเปล่า...” ธามไทหันมามองสบตากับเธอแล้วถามไปอย่างยังต้องการเธออยู่ แต่เขาก็กลัวว่าเธอจะรับไม่ไหว เพราะเขารู้สึกว่าเขารุนแรงกับเธอไปหน่อย
“ไหวสิคะ...เจด้าจะช่วยจนกว่าพี่ธามจะรู้สึกดีขึ้นค่ะ จะเอากี่รอบ เจด้าก็ไหวค่ะ...” เจนลดาพูดไปก็เอามือไปจับที่หน้าของเขาอย่างสงสาร เพราะเขาคงจะทรมานมาก
“ถ้าเราพูดแบบนั้นงั้นพี่ขอเลยนะ...ไม่ไหวแล้ว..มันแข็งขึ้นมาอีกรอบแล้ว....อือ...” ธามไทพูดบอกไปแล้วเขาก็ลุกขึ้นไปแล้วจับขาเรียวอ้าออก
“คะ..? เอาต่อแบบนี้เลยเหรอคะ...เ
