เราถกเถียงกันเรื่องไวต์สักพัก เพื่อนผมก็ขอตัวกลับเพราะมีเดตต่อ พอได้อยู่คนเดียวห้องนี้พลันกลับมาเงียบเหงา ผมควรชิน...นี่ไม่ใช่การอยู่คนเดียวครั้งแรก ผมใช้ชีวิตโดดเดี่ยวมาตั้งแต่ถูกส่งไปอยู่โรงเรียนประจำแล้ว ไม่ได้ทุกข์ร้อนอะไรหากต้องอยู่แบบนี้อีกครั้ง
ทว่าพอมีไวต์ก้าวเข้ามาทุกอย่างดันไม่เหมือนเดิม ราวกับว่าเธอเปลี่ยนระบบในชีวิตผมให้รวนไปหมด ทำให้ตอนนี้ผมรู้สึกเหงาจนแทบทนไม่ไหว อยากเจอเธอใจแทบขาด
มันเกิดอะไรขึ้นกับผมกันนะ ทำไมเอาแต่คิดถึงเธอไม่ยอมหยุด
‘ส่งตารางงานทั้งหมดของไวต์มาให้ผมทีแพร’
รู้ตัวอีกทีมือก็กดส่งข้อความไปยังผู้จัดการส่วนตัวของเธอ เพียงไม่นานตารางงาน สถานที่ วัน เวลา คิว ทุกอย่างก็เด้งเข้ามาในไลน์ผม รอยยิ้มพึงพอใจปรากฏบนใบหน้าอย่างไม่รู้ตัว วันนี้เธอถ่ายละครไม่ไกลจากที่นี่มากนัก บางทีผมอาจจะแวะไปเจอหน้าไวต์สักหน่อย…
ฉันกำลังตื่นเต้น มือตอนนี้เย็นชืดชื้นเหงื่อไปหมดเพราะตั
