เสียงฟ้าลั่นครืนอีกระลอกทำให้เขาตกใจแทบคุมสติไม่อยู่ แต่เขาก็พยายามนิ่งอย่างถึงที่สุดเพื่อเก็บรักษาความลับของตัวเองเอาไว้
“หรืออยากจะถูกฝังอยู่ในป่านี้ อยู่ร่วมกับพวกอยากรู้อยากเห็นเรื่องคนอื่น!!!”
เขากำลังขู่ให้เธอกลัว แต่เธอกลับไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูดออกมาเลย เธอจ้องมองเขาอย่างไม่ละสายตา หวนนึกถึงความทรงจำในสมัยเด็กตอนที่เธอโดนผู้ชายตรงหน้าแกล้งจนเกือบตาย
‘ยัยหมูโสโครก กล้าดียังไงมาสารภาพรักฉัน คนอย่างเธอมันไม่ควรเกิดมาเลย น่าเกลียดที่สุด’ วันนั้นเธอถูกเขาโยนลงไปในหลุมดักสัตว์กลางป่าต้องห้ามแห่งนี้ โดยมีรชิดายืนมองเหตุการณ์อยู่ด้วย สายตาของรชิดาแสดงถึงความสะใจ แม้ปากจะพยายามบอกให้เขาปล่อยเธอราวกับมีเมตตา คืนนั้นเธอถูกทิ้งไว้ในหลุมดักสัตว์ทั้งคืน พอตกดึกฝนก็ตกลงมาไม่หยุด น้ำไหลลงต่ำแล้วค่อย ๆ เพิ่มระดับ ขณะน้ำกำลังจะมิดหัวเธออยู่รอมร่อ และเธอกำลังจะตายในไม่กี่อึดใจ หากแล้วมือของใคร
