ทศวรรษวิ่งตรงมาคว้าแขนหญิงสาวที่เขาเฝ้าคิดถึงหล่อนมาตลอดทั้งเดือนด้วยความทรมานใจเป็นอย่างยิ่งอย่างดีใจที่ได้พบหล่อนที่นี่
“แก้ว! พี่ไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะเจอแก้วที่นี่” เขาว่า ความรู้สึกยินดีและตื่นเต้นที่ได้พบหน้าหล่อนนั้นพลุ่งพล่านในอกจนยากที่จะระงับ
ทศวรรษเพิ่งรู้ตัวในตอนนี้เองว่าเขาคิดถึงหล่อนมากเพียงใด
“พี่ทีม สวัสดีค่ะ” การะบุหนิงยกมือไหว้เขาพลางทักทายด้วยน้ำเสียงระคนแปลกใจ
“แก้วมาทำอะไรที่นี่เหรอ” ทศวรรษถามด้วยความอยากรู้ ทำให้การะบุหนิงตอบตามตรง
“อ๋อ แก้วมาธุระกับคุณคีธนิดหน่อยค่ะ” หล่อนว่า ทว่าไม่อยากบอกรายละเอียดอะไรมากนัก “แล้วพี่ทีมละคะ?” หญิงสาวถามกลับ หล่อนพูดคุยกับเขาด้วยน้ำเสียงปกติราวกับไม่เคยได้ยินทศวรรษพูดราวกับจะสารภาพรักมาเมื่อเดือนที่แล้ว
“พี่แวะมาหาเพื่อนน่ะ...แล้วนานแล้วเหมือนกันที่พี่ไม่ได้พักผ่อนเลย” ชายหนุ่มตอบ ทำให้การะบุหนิงยิ้มให้เขาพลางพยักหน้าอย่างเห็นด้
