วันต่อมา
"อยากได้อะไรก็เลือกได้เลยนะ เดี๋ยวจ่ายให้เอง"
ชายหนุ่มพูดขณะที่กำลังพาภรรยาสาวออกเดินตลาด ผู้คนมากมายไม่ว่าจะเป็นเด็กเล็ก วัยรุ่น หรือแม้กระทั่งคนแก่ เดินกันให้วุ่นวายไปหมด
"ไม่รู้จะเลือกอะไร"
"นานๆ จะมาสักครั้ง ไม่มีอะไรที่ต้องซื้อเลยรึไง"
"จะซื้ออะไรได้ล่ะ ฉันไม่มีอะไรที่อยากได้นี่ ของบางอย่างที่ต้องใช้ก็ฝากภาซื้อแค่นั้นเอง"
"อ๋อ..."
"ตลาดที่นี่ใหญ่เหมือนกันแฮะ ใหญ่กว่าตลาดที่นั่นตั้งเยอะ"
"ตรงนี้เป็นคล้ายๆ จุดศูนย์รวมของคนในอำเภอน่ะ เวลามีตลาดใหญ่ๆ แบบนี้คนก็จะมารวมตัวกัน เที่ยวกันด้วย"
"ถึงว่าคนเยอะมาก"
"เพราะแบบนี้ฉันถึงไม่อยากพาเธอมา กลัวเธอจะเหนื่อย"
"จะมาห่วงทำไม"
"ก็เธอเป็นเมียฉันไง"
ว่าแล้วมือหนาก็คว้ามือของภรรยาไปจับไว้แล้วพาเธอเดินหลบเลี่ยงผู้คนที่กำลังเดินสวนทางกันอย่างชุลมุน
"นายหัว!"
ทั้งสองหันไปตามเสียงเรียกที่ดังขึ้น แม้ผู้คนจะมากมายแต่ก็น้อย
