เมื่อเดินเข้ามาในบ้าน นรีกุลก็ต้องแปลกใจที่เห็นพ่อเธอนั่งอยู่บนโซฟา เพราะปกติพ่อเธอก็ไม่ได้เข้ามาที่บ้านหลังนี้ตั้งนานแล้ว
"ไปไหนมา!" เป็นเสียงเยือกเย็นของชลดา แม่ของเธอที่ดังขึ้น พร้อมกับเดินเข้ามาหาด้วยความไม่พอใจ
"ชา..." เธอเองก็ตกใจจนทำอะไรไม่ถูก ด้วยที่ไปทำความผิดมา ก็ไม่รู้ว่าจะหาข้อแก้ตัวไหนมาพูดให้ฟังขึ้น
"แม่ถาม!" ชลดาขึ้นเสียงมากกว่าเดิม
"ทำไมต้องเสียงดังกับลูกขนาดนั้นด้วยละชล" ทัตเทพพ่อของเธอก็พูดขึ้น เพื่ออยากปกป้องลูกสาว
"คุณหุบปากไปเลยนะ ฉันให้คุณมาวันนี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว ฉันกำลังคุยกับลูกฉันอยู่"
"ผมรู้ แต่ผมก็อยากให้คุณใจเย็น ๆ กับลูกหน่อย ลูกยังเป็นวัยรุ่น"
“ก็วัยรุ่นนี่แหละอันตราย ฉันถึงอยากรู้ไงว่าลูกไปไหนมา เผื่อไปทำอะไรที่ไม่ดีมา ฉันผ่านเรื่องแย่ในชีวิตมาก่อน ก็ต้องอบรมสั่งสอนลูกไม่ใช่หรือไง”
"..." ทัดเทพก็ชงักไป ด้วยที่เขาเป็นต้นเหตุ ของเรื่องทั้งหมดที่เธอกล่าวมา
