“เรโนลต์ พ่อขอโทษ” เขาที่พาให้น้ำขิงมาแต่งงานกับเรโนลต์เพียงเพราะน้ำขิงคือบุตรสาวของพิมพ์พจีซึ่งเขาปิดบังเรื่องนี้กับเรโนลต์ไว้แต่เขาก็คิดแล้วว่าจะไม่ใช่ตลอดไป ขอเพียงให้เรโนลต์รักน้ำขิงด้วยใจจริงเสียก่อน เมื่อได้รู้ความจริงเรโนลต์ก็อาจจะปล่อยวางและให้อภัยพิมพ์พจีและตัวเขาได้ในที่สุดซึ่งมันก็เป็นการรักษาแผลในใจเรโนลต์ได้ตลอดกาล “กลับบ้านกับพ่อนะ” เขาพยุงลูกชายที่ตัวไม่เล็กแล้วขึ้นและประคองกันเดินออกจากบ้านไป ซึ่งเรโนลต์ก็ยินยอมอย่างง่ายดายเพราะใครจะรู้และเข้าใจได้ว่าที่ที่ปลอดภัยที่สุดของเรโนลต์คือข้างกายผู้เป็นพ่อคนนี้เท่านั้นตลอดกาล สำหรับเรโนลต์แล้วการที่ได้รู้ว่าน้ำขิงคือลูกของพิมพ์พจีทำให้เขาช็อคจริงๆ แผลที่ถูกปิดไว้ตอนนี้ถูกเปิดขึ้นแล้ว [การตอบสนองของเขาเร็วมาก...ก็ไม่ถือว่ามันเลวร้ายทั้งหมดทั้งมวล บางทีการที่จะรักษาแผลเป็นเราก็ต้องเปิดแผลให้เป็นแผลสดก่อนและถึงจะใส่ยาได้ ตอนนี้เขาเ