“พ่อต้องขอโทษแทนมันด้วย ให้เวลามันสำนึกผิดสักหน่อย มันกลัวว่าถ้ามาหาน้ำขิงตอนนี้จะทำให้น้ำขิงโกรธจนกระทบกระเทืิอนถึงครรภ์ได้” ตอนนั้นคุณอำพลโกหกตามการความร่วมมือของปฐพีซึ่งทั้งสองตกลงกันแล้วว่าแบบนี้ดีที่สุด แต่น้ำขิงกลับรู้สึกแปลกๆ แต่เธอก็ไม่อยากคิดต่อเพราะสิ่งสำคัญตอนนี้คือเธอต้องดูแลร่างกายรักษาลูกของเธอกับเขาไว้ให้จงได้ แม้จริงๆ แล้วน้ำขิงจะบอกกับทุกคนว่า
“เขาไม่ได้ตั้งใจหรอกค่ะ” เธอไม่ได้รู้สึกโกรธเขาเลย ซึ่งเธอก็บอกทุกคนไปแบบนั้นแล้วแท้ๆ เพราะตอนนี้เธอคิดถึงเขาเสียมากกว่าและเป็นห่วงอาการเขา ตอนนั้นเขาร้องไห้ด้วยเพราะอะไรกัน เธออยากเห็นหน้าเขามาก และเธอก็อยากได้กระดาษที่เธอคว้ามาได้ตอนที่เขาฟาดใส่หน้าเธอ
“มันเประเลอะเลือดขาดไปหมดแล้วทางโรงพยาบาลทิ้งไปหมดแล้ว” คำตอบของปฐพีในตอนนั้น
“อะไรนะ!!” คุณอำพลที่ได้รับสายจากทนายถึงกับพูดไม่ออก “ชะลอเรื่องไว้ก่อน” แต่เมื่อตั้งสติได้เขาก็รีบบ
