“คนเก่งของแม่เป็นยังไงบ้างคะ” หลังจากที่ยิปโซกลับไปอาบน้ำและเก็บของที่บ้านเรียบร้อย เธอก็รีบเดินทางกลับมาหาลูกชายที่โรงพยาบาลทันที
“แม่ครับ ริชคิดถึงจังเลย” เสียงออดอ้อนของลูกชายดังขึ้น เมื่อเห็นแม่ตัวเองเดินเข้ามาภายในห้องพัก รอยยิ้มละมุนที่ทำให้ผู้เป็นแม่ยิ้มตามไม่หุบ
“กินข้าวรึยังครับ”
“กินแล้วครับ ลุงซีป้อน”
“พี่ซีกลับบ้านไปพักก็ได้คะ เดี๋ยวโซดูแลริชเองไม่ต้องเป็นห่วงนะคะ” ยิปโซหันไปบอกกับพี่ชายตัวเองที่นั่งดูมือถืออยู่โซฟาข้างทีวี เมื่อได้ยินเสียงของน้องสาวเจ้าตัวถึงกับเงยหน้าขึ้นมามองแต่แววตาที่มองมายังยิปโซทำให้เจ้าตัวแปลกใจไม่น้อย
“พี่ซีมีอะไรกับรึเปล่าคะ”
“พี่มีเรื่องจะถามเรานิดหน่อย”
“ถามเลยก็ได้ค่ะ”
“รอริชหลับก่อน เรื่องสำคัญ” เสียงเข้มของพี่ชายตัวเองทำให้ยิปโซเริ่มเอะใจแต่ก็ไม่ทราบว่าเป็นเรื่องอะไรเช่นกัน เธอจัดการเช็ดตัวให้กับริชและป้อนยาที่พยาบาลนำมาให้เรียบร้อยพร้อมก
