“กรี้ดดดดด”
“น้องเฌอ คุณธาม ไม่! ฮือๆ”
“ธาม ตามธาม ไม่นะ แม่ขอโทษ แม่ไม่ได้ตั้งใจ”
คุณหญิงพิมาลาที่จ่อปืนเล็งไปที่ฌาริยากับเด็กหญิงเฌอริตา เธอตัดสินใจยิงออกไปสองนัด ธนัทธามเห็นดังนั้นเขาจึงเปลี่ยนทิศทางการเดินเป็นวิ่งเข้าไปปกป้องลูกสาวไว้ แต่ไม่ทันเสียแล้ว ลูกสาวของเขาถูกยิงที่หัวไหล่หนึ่งนัด ส่วนนัดที่สองเจาะเข้าไปที่กลางหลังของธนัทธาม เขาค่อยๆทรุดกายล้มลงพร้อมกับลูกสาวตัวน้อย คุณหญิงพิมาลาวิ่งเข้ามาหาบุตรชายพร้อมกับร่ำร้องต่างๆ นานา ฌาริยาที่ถูกมัดอยู่จึงได้แต่ร่ำร้องคร่ำครวญออกมา
“ไม่! คุณธาม น้องเฌอ อย่าเป็นอะไรนะ ใครก็ได้ช่วยที ช่วยด้วย” ฌาริยาร่ำร้องตะโกนออกมา
ในขณะที่ตำรวจมาถึงพอดี คุณหญิงพิมาลาและลูกน้องอีกสองคนถูกควบคุมตัว คุณหญิงพิมาลาทำใจไม่ได้ที่ตนเองยิงลูกชาย ร่ำร้องออกมาราวกับคนขาดสติ
“ไม่! ไม่! ธาม แม่ขอโทษ แม่ขอโทษ ฮือๆ”
ในที่สุดคุณหญิงพิมาลาก็เป็นลมหมดสติไป ท
