เช้าวันสุดท้ายของการออกหน่วยบริการเชิงรุกในพื้นที่ทุรกันดาร ทุกคนตื่นกันแต่เช้ามืด ล้างหน้า แปรงฟัน จัดแจงภารกิจส่วนตัว และเก็บของ พร้อมออกเดินทางกลับสู่โลกภายนอกที่วุ่นวาย ทุกคนมารวมตัวกันถ่ายรูปหมู่ ร่ำลาครูนัจมีย์ ลาเด็กๆ และชาวบ้าน
“ที่นี่ยินดีต้อนรับทุกคนเสมอนะคะ หวังว่าสักวันเราจะได้พบกันใหม่” คำร่ำลาจากนัจมีย์ แม้จะเป็นช่วงเวลาเพียงไม่กี่วัน แต่มิตรภาพดีๆ ก็ได้เกิดขึ้นแล้ว
ในเช้าที่พระอาทิตย์สวยที่สุดเช้าหนึ่งของชีวิต หลังจากเดินเท้าออกมาจากหมู่บ้าน รถขับเคลื่อนสี่ล้อมารอรับ และค่อยๆ พาแพทย์ พยาบาล เจ้าหน้าที่ และผู้อาสา ฝ่าถนนลูกรัง ฝ่าฝุ่นควัน ฝ่าเขาสูงชัน ขับข้ามลำธารนับสิบสาย กับอีกหลายหมู่บ้าน มุ่งหน้ากลับโรงพยาบาล เมื่อมาถึงก็เป็นเวลาที่ตังเมกับไทเกอร์ต้องเข้าเวร ไฟออกอาการงอแง แต่ก็จำยอมเข้าใจ อยู่รอตังเมอาบน้ำ แต่งตัวที่บ้านพักของแพทย์เสร็จ จนกระทั้งเธอเข้าปฏิบัติหน้าที่ จ
