บทที่ 24
ผู้ปรุงยา
ท่าทางและสายตาของนางดูโตกว่าวัยเหลือเกิน จุดประกายความสงสัยในตัวของนางขึ้นมาอีกครา หลังจากมันดับไปเมื่อเห็นว่านางทำตัวสมวัย ทว่าแววตาของนางคล้ายกับผู้ที่ล่วงรู้อยู่แล้วว่าจะเกิดสิ่งใดขึ้น
“คงมิใช่ว่าจะหาหนทางไปเรื่อยๆ หม่อมฉันขอบอกเลยว่าท่านพี่คิดผิดมหัน อย่าได้สบประมาทกับโรคระบาดมากจนเกินไป มันมิใช่สิ่งที่มีความรู้สึกนึกคิด หรือหยุดยั้งมันได้ง่ายๆ”
“เช่นนั้นเจ้าไปเอาความมั่นใจมาจากที่ใดกัน ว่าผู้ที่ข้าต้องอุปถัมป์นั้นจะเป็นผู้ที่คิดค้นสูตรยาขึ้นมาได้?”
“หม่อมฉันรับประกันเพคะ”
“...เช่นนั้น” ตงหยางจินไม่คิดที่จะอ่อนข้อให้นางไปมากกว่านี้ แม้จะเอ็นดูนางมากกว่าสตรีอื่นใด หากแต่เรื่องเกี่ยวกับความเป็นอยู่ของชาวเมืองในปกครองของตน มิอาจให้นางนำมันไปเล่นบนความเสี่ยงนั่นได้ “หากคนที่เจ้าจะให้ข้าอุปถัมป์ล้มเหลว เจ้าจะทำเช่นไร?”
“ตามความพอใจของท่านพี่เถิดเพคะ”
“ได้... เช่นน
