ต่างจังหวัด ก็ทำให้หญิงสาวสลัดความรู้สึกคล้ายกับว่าอยู่ตัวคนเดียวในโลกใบนี้ออกไปจากความคิด
สติที่เหลืออยู่ ทำให้หญิงสาวกัดฟันสู้ ลุกขึ้นมาจากความสิ้นหวังทั้งปวง พยายามบอกตัวเองให้ยืดสันหลังตั้งตรง แล้วเชิดหน้ารับความทุกข์ที่ถั่งโถมเข้ามา แม้ภาพลักษณ์ของเธอในสายตาของผู้คนที่รู้จัก จะเหลวแหลกจนไม่อาจจะกู้กลับคืนมาได้แล้วก็ตาม
“ไม่มีอะไรแล้วใช่ไหมป้า… งั้นหนูขอตัวไปทำงานก่อน”
หญิงสาวเหลือบมองนาฬิกาที่ข้อมือ
“เมื่อคืนมีคนแปลกหน้ามาถามหาเอ็งที่ร้านอาหาร”
“ใครหรือป้า… ผู้หญิงหรือผู้ชาย”
หญิงสาวถามด้วยแววตาฉงน
“ผู้ชาย… แต่ป้าก็ไม่เคยเห็นหน้ามาก่อน เอ่อ… หรือว่าเป็นผัวเองที่มาจากต่างจังหวัด”
ป้ามะลิเดา เพราะเคยรู้มาว่าคนางค์เคยมีลูกและสามีมาก่อน
“ไม่ใช่หรอกป้า…”
หญิงสาวส่ายหน้า ครั้นแล้วก็ตัดสินใจบอกความจริงกับป้ามะลิออกไปตรงๆ ว่า
“เรื่องที่หนูเคยบอกกับเจ๊สุดาว่าหนูเคยมีผัวและลู
