หลังงานเลิกเคธีรีบพาตัวฟลอเรนซามาคืนให้เอริคแล้วขยับเท้าจากไปทันทีเพราะเห็นสายตาเกรี้ยวกราดมองมาที่ตัวเองตั้งแต่อยู่บนเวทีแล้ว เคธีจึงเผ่นแน่บเพื่อเอาตัวรอด ทิ้งฟลอเรนซาให้เผชิญหน้ากับเอริคตามลำพัง ฟลอเรนซายังคงอยู่ในชุดเดินแบบ
“เอ่อ คุณเคธีบอกว่าให้ชุดนี้เป็นของขวัญที่ฟลอนซ์ช่วยเธอค่ะ”
เอริคทำเพียงมองนิ่งๆ และการที่เขาไม่พูดอะไรออกมานั่นทำให้ฟลอเรนซาหายใจไม่ทั่วท้อง หญิงสาวรู้สึกหวาดหวั่นกับสายตาคมกริบคู่นั้น ไหนจะไอสังหารที่แผ่ออกมาจากตัวของเขาอีก ทว่าอีกไม่ถึงครึ่งนาที เอริคก็คว้ามือของเธอแล้วบังคับให้เดินตาม
“ไปไหนคะ”
“กลับบ้าน”
เอริคบอกเพียงเท่านั้นแล้วก้าวเท้าฉับๆ คล้ายเร่งรีบ นั่นทำให้ฟลอเรนซาต้องเดินกึ่งวิ่งตามด้วยช่วงก้าวเดินที่ต่างกันพอสมควร ชายหนุ่มดุนแผ่นหลังให้หญิงสาวขึ้นรถไปก่อน แล้วอุ้มเอเดรียนที่หลับสนิทในอ้อมแขนของฟรังโก้ขึ้นรถตามไป
ระหว่างทางฟลอเรนซาลอบมองใบหน้าหล่อ
