Chapter Twenty Seven

1189 Words

KAHIT NA PAKIRAMDAM ko ay wala ako sa sarili ko pinilit ko pa ring mag-ayos para mapuntahan at makausap si Antoinette. Pagkababa ko ulit mula sa kwarto ko ay nakita ko na naroon pa rin silang lahat sa sala. “Ihahatid kit-” Hindi na natapos ni Adrian ang sasabihin niya dahil pinutol ko siya agad. “It won’t do any good if Antoinette sees that we’re together. Go home, Adrian. Magpapahatid ako sa driver namin.” Mahina kong saad. Nakita ko ang pagpikit niya ng mariin bago siya marahang tumango. Nagulat ako nang maglakad siya papunta sa akin at niyakap ako ng mahigpit. “Baby, are we good?” I feel like the gentleness on his voice is breaking me much more. I didn’t answer. I didn’t know what to say. Imbes na sumagot ay marahan ko siyang itinulak palayo para makaalis na. Hindi nakawala sa ak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD