หลายวันผ่านไปแล้วที่ตะวันฉายแทบจะกินนอนอยู่แต่หน้าห้องไอซียู แม้เขาจะไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปเยี่ยมได้ แต่ขอให้ได้มองดูแบบนี้ก็ดีมากพอแล้ว และเขาก็จะอยู่แค่ตรงนั้นไม่ยอมไปไหน
ตอนนี้เมษาอยู่ในความดูแลของนายแพทย์ภูดิศ ทำให้ตะวันฉายสามารถอัพเดตอาการของภรรยาได้ตลอดเวลา แม้จะไม่มีอะไรคืบหน้าแต่อย่างน้อยก็รู้ว่าเธอยังมีลมหายใจอยู่
"กลับบ้านบ้างก็ได้นะครับพี่ซัน ถ้ามีอะไรคืบหน้าผมจะรีบแจ้งทันทีเลย"
"ไม่ล่ะ ถ้าเมษาตื่นฉันอยากให้เขาเห็นหน้าเป็นคนแรกด้วย"
"ผมรู้ว่าพี่เป็นห่วงเมียนะ แต่พี่ก็ต้องห่วงตัวเองด้วยสิครับ"
"ฉันไม่เป็นอะไรหรอก แล้วแกบอกไม่ได้เลยเหรอวะภูว่าเมียฉันจะฟื้นเมื่อไหร่?"
"บอกไม่ได้เลยครับพี่ซัน อาการโดยรวมก็ถือว่าดีขึ้นมากเลยนะ ใช้คำว่าพ้นวิกฤตได้เลยล่ะ แต่ทำไมยังไม่ฟื้นนี่สิ หรือไม่ก็อาจจะเป็นเจ้าหญิงนิทรา พี่ซันเผื่อใจไว้ด้วยก็จะดีนะครับ"
"ถึงจะเป็นแบบนั้นฉันก็ยังจะดูแลเขาน
