เพลิงตะวันยิ้มเยาะ แล้วหมุนตัวเดินเข้าบ้านไปก่อน ปล่อยให้คนถูกด่าว่าเป็นสากกะเบือมองตามด้วยความอาฆาตแค้น ฝากไว้ก่อนเถอะไอ้เพลิง!
“ไม่มีชีวิตคู่ของใครสมบูรณ์แบบไปทุกอย่างหรอก ทุกคนต้องเจอบททดสอบกันทั้งนั้น ชีวิตคู่จะไปต่อหรือสิ้นสุดลง ขึ้นอยู่กับเราสองคนว่ารักกันมากพอที่จะจับมือกันฝ่าฟันบททดสอบไปได้หรือเปล่า ที่ผ่านมาก็ขอให้เป็นบทเรียน ต่อไปมีอะไรก็คุยกันดีๆนะลูก” แม่พราวบอกสอนลูกสาวและลูกเขย ทั้งยกมือซับน้ำตาที่หางตาอยู่หลายครั้ง ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไรที่ทำให้ลูกสาวตัดสินใจกลับไปคืนดีกับลูกเขย ท่านก็ถือว่านี่เป็นเรื่องที่น่ายินดี หลานๆจะได้อยู่พร้อมหน้าพร้อมตาพ่อแม่ลูกเสียที แม้ตัวเองจะต้องทนคิดถึงหลานตัวน้อย ท่านก็ยอม เพราะดูจากการเกาะติดนั่งตักคนเป็นพ่ออย่างแน่นเหนียว ไม่ยอมลุกไปไหนเลยของหลานทั้งสองคนแล้ว ก็พอรู้ได้ว่าอยากกลับไปอยู่กับพ่อเขาขนาดไหน แล้วยายพราวจะกล้าขัดขวางความสุขของหลาน
