แสงพระอาทิตย์ที่แทรกมาตามรอยแยกของผ้าม่านสีสดใสยังสะอาดหอมกรุ่นเหมือนเดิม เพราะช่วงเวลาที่เจ้าของห้องหายไปผู้เป็นพ่อนำไปซักให้เสมอ แสงจ้าของพระอาทิตย์ส่งสัญญาณถึงวันใหม่ ดวงตาคู่สวยปรือเปลือกตาขึ้นอย่างช้าๆ เมื่อคืนมีอะไรให้ขบคิดหลายเรื่องทำให้กว่าจะหลับได้กินเวลาไปร่วมตีสอง ยลรดาถึงได้ตื่นสายกว่าที่เคย เมื่อคืนนี้เธอฝันประหลาดจู่ๆ ก็ฝันเห็นเด็กลูกครึ่งผิวขาว หน้าตาน่ารัก น่าเอ็นดู เดินตามเธอต้อยๆออกมาจากน้ำพุเทรวี ในกรุงโรม เธอเดินหลบเด็กคนนั้นก็ตามจนเจอ
ในฝันเธอตัดสินใจหยุดหนีแล้วหันไปเผชิญหน้ากับแม่สาวน้อยคนนั้น เธอถามเด็กคนนั้นว่าชื่ออะไรเด็กหญิงส่ายหน้าแล้วยิ้มกว้างสดใส
“มามี้ขาตั้งชื่อให้หนูหน่อยสิคะ”
ในฝันเธอมองแม่หนูคนนั้นด้วยความตกใจ เพราะไม่รู้เป็นลูกของใคร ทำไมมาตามติดเธอ “ทำไมมาเรียกฉันว่ามามี้ละจ้ะ”
เด็กหญิงไม่ตอบแล้วยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ยื่นแขนป้อมๆมาจับข้อมือเธอไว้แน่นไม่ยอมป
