“Good morning!” bati sa akin ni Lucas. Lumapit siya at hinalikan ako sa labi, saka umupo sa katabing upuan ko.
Nasa harap kami ng hapag-kainan at naghahanda nang kumain ng almusal.
Ngumiti ako sa kanya. “Kumusta ang tulog mo?” tanong ko.
“Maayos naman ang tulog ko, lalo na’t kasama kita at si Luke.”
Umiwas ako ng tingin kay Lucas. “Mabuti naman kung gano’n.”
“Ikaw? Kumusta naman ang tulog mo?”
“Nakatulog naman ako nang maayos,” tipid kong sagot.
Tiningnan ako ni Lucas. “Ngayong alam na ni Savana na magkasama na tayo, hindi ka na puwedeng lumabas ng mansyon.”
Tumango ako. “Oo, hindi na ako lalabas.”
“Good. Sinabi ko na sa abogado ko ang naging pag-uusap n’yo ni Savana. Nai-report na rin niya ito sa mga pulis.”
Bumuntong-hininga ako. “Kailan kaya matatapos ang panggugulo ni Savana
