Savana’s POV.
“s**t!” napamura ako sa inis nang umalis si Lucas.
Hindi ganito ang inaasahan ko na mangyayari kapag magkasama kami ni Lucas. Ang buong akala ko ay magiging masaya lang kami. Magsisiping araw-araw, ngunit hindi nangyari ang inisip ko. Halos dalawang linggo na mula nang huli kaming magsiping. Hindi pa naging maganda ang pagsisiping namin dahil bukod sa walang gana si Lucas, gumamit pa siya ng proteksyon para hindi raw agad mabutis.
Paglabas ko ng kuwarto ay tinawag ko ang katulong.
“Bruha!” sigaw ko.
Hindi ko kilala ang bago nilang katulong kaya bruha ang tawag ko rito, mukha naman kasing bruha.
Nagmamadaling lumapit sa akin ang katulong. “Bakit po?”
“Anong bakit? Alagaan mo ang bata at ayokong maririnig ko ‘yan na umiiyak,” inis kong sabi.
“Ano pa ang hinihintay mo?
