PROLOGUE
"BALAK mo ba talaga akong patayin sa gulat, Kalleah?!"
Napatawa siya nang mukhang nabuwisit pa sa kanya ang kaibigan niyang si Gizelle. "Hindi ka naman mabiro."
"Oo nga pala," Saad ng kaibigan niyang si Gizelle. "Hinahanap ka ni Sister."
Tumango siya dito, "Nasaan ba si Sister?" Tanong niya rito.
"Nasa prayers room, may seminar kasi mamaya."
Nagpaalam na siya sa kaibigan at saka nagtungo sa prayers room. Nang makita siya ni Sister ay agad siyang tinawag nito. "Kalleah, Paki-ayos naman alphabetically ito." Bigay sa kanya ng Siste ng mga index card na may nakasulat na mga pangalan.
"Sige po, Sister." Magalang na sagot niya.
Sa St. Vincent De Paul Homes For Youth pala siya lumaki at nagka-isip. Hindi niya alam kung sino ang magulang niya, wala rin siyang ideya kung bakit siya napadpad sa ampunan, siguro ay hindi siya matanggap ng magulang niya? Hindi siya kayang palakihin ng mga ito? Hindi niya alam.
Labing apat na taong gulang na siya. Katunayan ay kalilipas ng kaarawan niya noong isang linggo. "Kalleah, Ano itong naririnig ko na may gusto raw sa 'yo si Enrique?" Biglang saad ni Sister sa kanya.
Halos lumuwa ang mata niya sa gulat, "Hindi ko po alam 'yan."
'Yan ang totoo. Hindi niya alam ang bagay na iyon, "Sabi sa akin ng mga kaklase mo, balak kang ligawan ni Enrique... Pinapaalala ko lang sa 'yo, Kalleah ah? Bata ka pa."
Mabilis siyang tumango, "Opo, Naiintindihan ko po."
Sa buong buhay ni Kalleah ay wala siyang ibang ginawa kung hindi ang makapag-aral, at makapag-lingkod sa diyos. Pero hindi ibig sabihin 'non na gusto na niyang mag-madre. Pangarap rin kasi niyang maging butihing doktor balang araw.
Sabay-sabay na dumating ang mga estudyante sa conference room. Aalis na sana si Kalleah dahil tapos na siya sa kanyang ginagawa nang tawagin na naman siya ni Sister.
"Kalleah... Ikaw muna ang mag-lead sa opening prayer natin." Ani Sister.
Tumango siya at kinuha ang mikropono na nakapatong sa lamesa. Bago niya ipinikit ang mata para magdasal ay tinignan niya muna ang mga estudyante. May mga natatawa, nag-aasaran at mayroon rin namang mga seryoso.
"Lord. Maraming salamat po sa magandang araw na ito. Sana po ay tulungan mo po kami sa lahat ng mga problema at pagsubok na kinakaharap namin. Gabayan mo rin po kami sa aming pag-aaral. Nawa'y patawarin mo rin po kami sa mga kasalanan namin. Amen."
Saglit siyang napahinga nang malalim nang matapos na ang dasal. "Salamat Kalleah," Sabi ni Sister at saka inabutan siya ng pera nito. "Hindi ba't nasabi mo sa akin noong isang araw na may project ka?"
Tuamango siya, "Opo, Illustration board, Cutter, Glue, Cartolina, at saka pen po."
"Bumili ka na," Saan sa kanya ni Sister, "Mag-ingat ka sa daan ah?"
"Salamat po, Sister."
"WHAT the fucking fuck?!" Mabilis na tinapon ni Kristian ang sigarilyo na hawak niya.
"Pasensya na po, Boss."
Inis na kinuha ni Kristian ang Kalibre kwarenta-y singko na nakapatong sa lamesang nasa tabi niya, Itinapat niya ito sa lalaki kaya agad nanlaki ang mata nito, "Boss... P—Pasensya na po... H—Hahanapin na ho namin si Lemuel."
"Kapag hindi mo nahanap ang gagong iyon, makikita mo."
Huminga siya ng malalim at muling bumalik sa pagkaka-upo. Nawala sa isip niya na may kasama pala siyang babae, kaya agad niyang sinakop ang labi nito at pinaupo sa lap niya.
"Hey baby, suck me." Utos niya sa babae.
Napaliyad siya sa sarap ang maramdaman niya ang labi nito sa kanya. Unti-unti na siyang nawawalan ng ulirat nang biglang tumunog ang cellphone niya.
Mumurahin na sana niya ang tumawag sa kanya pero nang makita niya ang pangalan ng Mama niya sa screen ay agad niya itong sinagot. "Hello Ma."
Tumayo siya at iniwanan ang babae.
"Uuwi ka ba? Kanina ka pa namin hinahantay ni Kristofer, Pupuntahan pa natin si Papa mo."
Napahinga siya ng malalim bago sumagot, "Kayo na lang muna, Ma."
Gusto man niyang sumama ay hindi pa rin pwede, may tatapusin pa kasi siya. "Ganoon ba?" Nahimigan niya ang tila nanamlay na boses ng Mama niya.
"Okay Ma." Napahawak siya sa sentido niya at mariing napapikit, "Pupunta ako."
Walang sabi-sabi ay iniwanan niya ang babaeng kanina lang ay kalampungan niya. Nang makasakay siya sa sasakyan niya ay agad niyang tinawagan ang tauhan niya.
Nang sagutin nito ang tawag ay agad siyang nagsalita, "Kapag nakita n'yo si Lemuel ay patayin n'yo na."
"'Yung asawa at anak po ba ni Lemuel ay titirahin na rin ho namin?"
"Yes and do it perfectl—FUCK!"
Agad niyang pinatay ang tawag nang may muntikan na siyang may mabunggo na babae. Lumabas siya mula sa sasakyan at saka nilapitan ito,
"Are you okay?"
Napalunok siya nang makita niyang umiiyak ang babae, "Miss, Are you okay? Hindi ka naman nasugatan ah?"
Nananatiling umiiyak ang babae kaya napa-iling na lamang siya at walang sabi-sabing dinala ito sa kotse niya.
"Dadalhin kita sa hospital, bata."
"B—Bakit mo ako dadalhin sa hospital?" Tila kinakabahang tanong sa kanya ng batang babaeng nasa tabi niya, "Hindi naman ho ako nabangga ng sasakyan mo."
Napahinga siya ng malalim at napahawak sa bridge ng nose niya, "Umiiyak ka kasi eh."
"Nahulog po kasi sa canal yung pera ko. Pambili ko sana ng project 'yon." Muli na namang umiyak ang babae.
What the fuck? "H'wag ka ngang umiyak." Naiinis na sabi niya at saka ipinagpatuloy ang pagmamaneho. "Babayaran na lang kita, magkano ba yung nahulog sa canal?"
"Two hundred."
Napangisi siya, "Okay, Saan ka pupunta?"
"Ahm." Nang lingunin niya ang batang babae ay tila nag-aalangan pa ito, "Sa National Book store po."
"Okay, samahan kita." Napangisi muli siya.
"Ahm, pwede po bang ibaba n'yo na ako?"
Nagtaka s'ya pero hindi niya inihinto ang sasakyan, "Why?"
"Kasi sabi ni Sister, don't talk to strangers daw kasi baka may gawing masama sa 'yo ang taong iyon."
"Ahh." Napatango-tango siya habang nangingisi, "I'm Kris."
"Hello, Kuya Kris."
"Hindi na ba ako stranger sa 'yo?" Tanong niya sa babae.
Ngumiti naman ito sa kanya, "Opo, Kuya Kris."
I H E A R T T H I S G U Y