และเมื่อพื้นที่ของอาณาเขตเกิดการต่อสู้กันของสองผู้ปกครอง เหล่าบริวารต่างก็มารวมตัวกันทันที เหมยถึงกับยืนตัวแข็งค้างเมื่อฝูงอสรพิษน้อยใหญ่จำนวนมากเลื้อยตรงมาทางนี้ งูมากมายราวกับกองทัพอสรพิษไม่มีผิด เธอจะทำอย่างไรดี
“คุณหนูเหมยครับ!” เสียงของลุงสิงห์ที่กระโดดข้ามรั้วลวดหนามมา ทำให้เหมยหันไปมอง เธอเกือบจะวิ่งไปหาอีกฝ่ายแล้ว ทว่าใจกลับนึกได้ว่าแม้แต่นิลกาฬก็ยังไม่ใช่มนุษย์...แล้วลุงสิงห์คนสนิทของเขาล่ะ
“มึงกล้าข้ามเขตเหรอวะไอ้สิงห์” พลันร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นมาขวางทางลุงสิงห์ไว้
“ไอ้เขียว! มึงเองก็อยากตายด้วยพิษกูสินะ” ลุงสิงห์เอ่ยอย่างเดือดดาล ก่อนที่ร่างทั้งสองจะกลายเป็นอสรพิษร้ายเข้าห้ำหั่นใส่กัน
“ฮึก! แฮ่ก ๆ นี่มันอะไรกัน”
เหมยก้าวถอยอย่างคนที่ไม่รู้เลยว่าเธอต้องไปที่ไหน เมื่อมีอสรพิษมากมายรายล้อมรอบตัวถึงเพียงนี้ เบื้องหน้านิลกาฬและอคินยังคงต่อสู้กันอย่างดุเดือด ต่างฝ่ายต่างไม่มีใ
