“เท่าที่จำได้ ไม่มีนะคะ ทำไมเหรอ จู่ ๆ สนใจปรากฏการณ์ธรรมชาติขึ้นมาตอนนี้เนี่ยนะ หรือว่ามีแผ่นดินไหวจริง ๆ” ซินย้อนถามเมื่อเหลือบสายตาไปยังนาฬิกาติดผนังก็พบว่านี่มันก็สี่ทุ่มกว่าแล้วนะ
“เปล่า พี่...” พันไมล์กำลังจะเอ่ย ทว่าเสียงของสุนัขและม้าที่เขาจะพากลับMDLพรุ่งนี้เช้าก็ดันส่งเสียงร้องลั่น ราวกับมันกำลังตื่นกลัวอะไรขึ้นมา นั่นทำให้ชายหนุ่มก้าวขาลงจากเตียงทันที
“เธออยู่นี่ก่อน พี่จะลงไปดูเจ้าสีนิล” ชายหนุ่มว่า ทำให้สาวน้อยคว้าชายเสื้อเขาไว้ทันที
“ไม่เอาอะ หนูขอไปด้วยนะ” ซินเอ่ย เสียงร้องของสัตว์ด้านล่างทำให้เธอใจคอไม่ดีเลย
“เอางั้นก็ได้ แต่เธอต้องอยู่ข้างหลังพี่ตลอด จับมือกันไว้” ชายหนุ่มเอ่ย ก่อนจะจูงมือเธอไปเปิดเอาวัตถุตายไวที่พกมาด้วยเหน็บไว้ที่ด้านหลังเอว ก่อนจะจูงมือสาวน้อยลงมายังชั้นล่างของบ้าน เสียงร้องของเจ้าสีนิลและสุนัขยังคงเห่ากรรโชกอย่างบ้าคลั่ง ทำให้ชายหนุ่มแนบหูกับบานปร
