Fire Burn อย่ามาเล่นกับไฟ

บทที่ 9 หนีเที่ยว

หนึ่งสัปดาห์ผ่านไปช่วงนี้ปิ่นมุกก็จะยุ่งๆ อยู่กับงานในมหาลัยจนแทบไม่ได้ทำอย่างอื่นมากนัก ชมรมว่ายน้ำก็เข้าแค่ครั้งสองครั้งต่อสัปดาห์ โดยส่วนใหญ่ก็ซ้อมกันที่มหาลัยตัวเอง เธอเองที่ติดเรียนหนักรุ่นพี่ไม่รู้จะถอนออกจากตัวสำรองวันไหน

แต่ก็อย่างที่บอกเธอไม่ได้โปรดปรานการว่ายน้ำขนาดนั้น เพราะถึงยังไงก็คิดว่าคงไม่ได้เข้าร่วมการแข่งขันอย่างแน่นอน ตัวสำรองในชมรมก็เหมือนตัวประกอบนั่นแหละไม่ได้มีความสำคัญขนาดนั้น เธอเข้าเพราะแค่อยากได้ชั่วโมงกิจกรรมในมหาลัยเท่านั้น

"นี่ปิ่นวันนี้ไปแฮงค์เอาท์กันปะ รายงานกลุ่มเสร็จแล้วไปฉลองกันหน่อย" ปาร์มเพื่อนในคลาสพูดขึ้น วันนี้ทั้งรายงานและพรีเซ็นต์งานผ่านไปด้วยดี จากที่ทั้งสัปดาห์เธอก็วุ่นอยู่กับการหาข้อมูลและเตรียมตัวพรีเซ็นต์

"เราไม่มีรถอะ ขอติดรถไปด้วยได้ไหม" ปิ่นมุกเอ่ยขึ้น นานๆ ครั้งที่จะได้ออกไปเที่ยวกับเพื่อน ปกติเธอชอบเที่ยวมาก แต่มันติดตรงที่เธอไม่มีรถ เพราะแม่หวงเธอมากไม่ยอมซื้อรถให้เพราะกลัวว่าเธอจะไปชนคนตายที่ไหนนี่สิ เธอต้องรอพี่ชายกลับมาเท่านั้นเธอถึงจะได้ไปเที่ยวที่ไกลๆ

"ได้ดิ ปาร์มชวนเพื่อนอีกสองกลุ่มด้วย ไปเยอะๆ สนุกดี บอสกับเข้มก็ไปด้วยปิ่นรู้จักใช่ปะ ที่เคยเข้ามาทักเมื่อวันก่อนไง" ปาร์มส่งยิ้มในขณะที่เก็บของลงในกระเป๋าหลังจากเลิกคลาสในตอนเย็น

บอสกับเข้มคือเพื่อนผู้ชายในคลาสเดียวกันแต่อยู่อีกกลุ่ม พวกเขาชอบมานั่งทำรายงานกับกลุ่มเธอเป็นประจำ แต่ก็ไม่ได้สนิทอะไรกันขนาดนั้น เธอไม่ได้แอนตี้ที่จะไปเที่ยวกับกลุ่มเพื่อนคนอื่น มันก็แค่จอยๆ กันไป

"ต้องเปลี่ยนชุดก่อนใช่ไหม ไปชุดนักศึกษาคงโดนไล่กลับ" เพราะดูจากสถานการณ์ตอนนี้ ดูเหมือนปาร์มกับกลุ่มเพื่อนจะไปด้วยกันเลย แต่มันติดตรงที่เธอไม่ได้พกชุดมาเปลี่ยน และไม่ได้อยู่หอใกล้มหาลัยแบบคนอื่นเขา

"อืม แต่บ้านปิ่นอยู่ไกลใช่ไหม งั้นไปเปลี่ยนชุดหอปาร์มไหม"

"ได้เหรอ" ปิ่นมุกเอ่ยถาม แต่หอปาร์มก็น่าจะเวิร์คสุดเพราะอยู่ใกล้มหาลัย แต่ชุดนี่สิจะใส่ของปาร์มได้หรือเปล่าก็ไม่รู้

"ได้สิ ปิ่นกับปาร์มน่าจะตัวพอๆ กันนั่นแหละ"

แต่ดูจากลักษณะปิ่นมุกน่าจะตัวสูงกว่าปาร์มนิดหน่อย ตัวปาร์มก็เล็กกว่าถึงจะไม่มากก็เถอะ

เธอเดินลงจากตึกเรียนพร้อมกลุ่มเพื่อนอีกสามสี่คนที่ตัดสินใจจะขับไปจอดรถใต้หอปาร์ม ในขณะที่ยืนรอรถของปาร์มหน้าคณะนั้นเสียงแมสเซนเจอร์ในโทรศัพท์ของเธอก็ดังขึ้น

ติ่ง!

คนตัวเล็กหยิบมันขึ้นมาดูก็พบว่าเป็นแชทของไฟที่ทักเข้ามา

Fire : 'กลับยัง'

ข้อความแบบนี้ถูกถามขึ้นตลอดหนึ่งอาทิตย์ ถามว่าเธอและเขาแลกเฟสกันตอนไหน บอกไว้ตรงนี้เลยว่าเธอเองก็ไม่รู้ว่าตอนไหน เพราะเฟสเขาขึ้นหน้าฟีตเธอเป็นประจำ อาจจะแลกกันตั้งแต่มัธยมตอนที่แก๊งเพื่อนเธอและเขาอยู่ด้วยกัน ตอนนั้นใครแอดเฟสมาก็รับทั้งนั้นแหละ ไม่ได้รู้ว่าใครเป็นใคร

แต่เขาพึ่งจะทักหาเธอครั้งแรกก็เมื่อสัปดาห์ก่อน ตอนแรกก็ตกใจคิดว่าทักผิด ตอนนี้ชินละเพราะมันเป็นแบบนี้แทบทุกวัน ถึงแม้บางวันจะมาเพียงสติ๊กเกอร์อันเดียวก็ตาม หมอนี่มันกวนประสาทหรือไงก็ไม่รู้

Pinmook : 'ยัง คงอีกนาน' เธอตอบกลับไป

Fire : 'แม่ใช้ให้เอาขนมมาให้เธอ จะกลับเมื่อไหร่' เขาถามกลับมาอีกครั้ง เรื่องขนมนี่ป้าออยก็ขยันฝากไฟมาให้เธอเกือบทุกคนจนกินไม่ไหวอยู่แล้ว ปฏิเสธไปกี่ครั้งก็ไม่เคยเป็นผล

Pinmook : 'ดึกเลยล่ะ' อาจจะเที่ยงคืนเลยก็ได้เพราะวันนี้วันศุกร์ วันปล่อยผีของเธอ

Fire : 'ทำไมดึก มีเรียนภาคค่ำ?'

เขาพิมพ์กลับมาทำคนตัวเล็กได้แต่ขมวดคิ้ว หมอนี่เป็นคนที่อยากรู้ความเป็นไปของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ หรือเป็นตั้งแต่สัปดาห์ก่อน...

เธอไม่ได้จะไม่ตอบเขา เขาถามมาเธอก็ตอบหมดนั่นแหละ

Pinmook : 'เปล่า จะไปร้านเหล้ากับเพื่อนนายค่อยเอามาให้พรุ่งนี้ก็แล้วกัน'

เขาเปิดอ่านโดยเร็ว และเหมือนจะเงียบไป ก่อนจะพิมพ์กลับมาอีกครั้งในไม่กี่วิ

Fire : 'ไปที่ไหน?'

ไฟนี่ก็ถามอย่างกับเป็นแฟนเธอนั่นแหละ ไม่คิดว่าจะอยากรู้เรื่องเธอมากขนาดนี้

Pinmook : 'โอเอซิสผับ ห้ามบอกป้าออยนะ เดี๋ยวโดนดุ'

Fire : 'ฉันบอกแน่'

ทำไมเขาเป็นคนแบบนี้!! :(

Pinmook : 'ขี้ฟ้อง ทีนายไปฉันยังไม่เคยฟ้องเลย' อย่าคิดว่าเธอไม่เห็นนะ เพื่อนเขาแท็กในเฟสมันก็ขึ้นหน้าฟีตเธอละ

ไฟเปิดอ่าน และรีบพิมพ์กลับมาอย่างไว

Fire : 'เธอไม่ไปไม่ได้เหรอ ระวังโดนแม่ฉันดุนะ แม่ฉันห่วงเธอจะตายไม่รู้หรือไง'

ป้าออยห่วงเธอรู้ แต่ไม่ได้ห่วงขนาดที่จะต้องห้ามเธอเที่ยวสักหน่อย เขามันโคตรเว่อร์แล้ว

Pinmook : 'ไปกันหลายคนเหอะ ฉันไม่ดื่มเยอะสักหน่อย ไม่ปล่อยให้ใครมาฉุดง่ายๆ หรอกน่า' คนตัวเล็กรีบตอบเพราะสายตาสังเกตเห็นว่ารถของปาร์มกำลังวิ่งเข้ามาใกล้แล้ว

Fire : 'แล้วกลับยังไง' ในเมื่อเขาห้ามไม่ได้เลยถามอีกคำถามทันที

Pinmook : 'เพื่อนมาส่ง'

Fire : 'ผู้หญิง?'

เขาถามกวนประสาทหรือถามจริงจังก็ไม่รู้ เธอจะให้ผู้ชายมาส่งมั่งเนี่ยถามไม่ดูสถานการณ์อีกแล้ว

Pinmook : 'ผู้ชายมั้ง แค่นี่ก่อนเพื่อนมาแล้ว'

เธอแกล้งตอบกวนประสาทเขาไปก่อนจะรีบเก็บโทรศัพท์ลงในกระเป๋าเพราะรถของปาร์มวิ่งมาจอดตรงหน้าเธอพอดี

ปิ่นมุกนั่งด้านหน้าข้างคนขับบนรถของปาร์มมีเธอคนเดียวที่ติดรถไปด้วย เพราะเพื่อนคนอื่นมีรถกันเกือบทุกคน แต่อีกเดี๋ยวคงไปด้วยกันหมดตอนนี้คงแยกย้ายกันไปเปลี่ยนชุด

"ปิ่นกลับดึกได้ใช่ไหม วันนี้วันศุกร์พอดีพรุ่งนี้ปิ่นมีธุระที่ไหนปะ" ปาร์มเอ่ยถามในตอนที่ขับออกมาจากรั้วมหาลัย

"เราไม่มีธุระที่ไหน กลับดึกได้เลย" พรุ่งนี้เธอสามารถนอนหลับเป็นตายได้ทั้งวัน เพราะหมดภาระการทำงานกลุ่มทุกรูปแบบ

"ถ้าปิ่นเมาเดี๋ยวปาร์มพากลับเอง ไม่ปล่อยให้ใครพาปิ่นกลับแน่นอน"

"ขอบใจนะ แต่เราดื่มไม่เก่งขนาดนั้น แค่ไปจอยๆ เอง" เธอไม่ได้ตั้งใจไปดื่มเยอะอะไร แค่อยากไปนั่งฟังเพลง ดูเพื่อนเต้นแค่นั้น หรือบางทีเธออาจจะดื่มเยอะได้นิดหน่อยในกรณีที่เพื่อนบอกจะพากลับ

"ยังไงก็ได้ ว่าแต่ปิ่นมีแฟนแล้วปะ" ปาร์มหันมาส่งยิ้มให้เธออย่างทะเล้น เชิงแกล้งหยอกถามไปอย่างนั้น ก่อนจะเอ่ยอีกประโยค "ปิ่นมีแฟนแล้วแน่เลยใช่ไหม ก็สวยขนาดนี้"

แฟนชาตินี้เธอไม่รู้จะมีกับเขาหรือเปล่านี่สิ แค่คนคุยยังไม่มีเลย แบบไฟนี่ถือเป็นคนคุยได้ไหมก็ยังไม่รู้เพราะเขาคุยไปเรื่อยจนเธอไม่รู้ว่าเขาถามจริงจังหรือแค่กวนประสาทเธอเท่านั้น

"ยังไม่มี และไม่รู้ว่าจะมีกับเขาหรือเปล่า ฮาๆ" ถึงแม้จะหัวเราะออกไป แต่ใจเธอมันร้องไห้แล้วนะ

ชีวิตนี้ยังไม่เคยสัมผัสคำว่าแฟนกับเขาเลยด้วยซ้ำ คนที่จะกอด คนที่จะจูบ คนที่คอยนอนกกกันในวันหยุดสิ่งเหล่านั้นไม่เคยเกิดขึ้นกับเธอมาก่อน เคยมีคุยๆ กันเมื่อปีที่แล้วแต่ยังไม่ทันได้คบ มันก็ชิงหนีเธอไปมีคนอื่นเสียแล้ว

"อืม งั้นดีเลยแฟนจะได้ไม่ตามกลับเวลาไปดื่มกับเพื่อน เมื่อก่อนตอนปาร์มมีแฟนไปร้านเหล้าทีไรมันชอบมาเฝ้า มาตามกลับตลอด"

"ทำไมถึงมาตามล่ะ" เพราะไม่เคยมีแฟนมาก่อนเธอเลยถามปาร์มไป ปกติไม่เคยมีใครตามมาเฝ้าเธอสักคน แม้แต่พี่ชายก็ไม่ได้ห่วงเธอขนาดนั้น อาจเป็นเพราะเธอดูแลตัวเองมาโดยตลอดล่ะมั้ง

ปิ่นมุกมองออกไปนอกกระจกรถที่ฟ้าเริ่มมืดแล้ว เหมือนฟ้าจะครึ่มคล้ายฝนจะตก แต่หูก็ยังฟังคำพูดของปาร์มอยู่

"ก็เพราะหวงนั่นแหละ ผู้ชายน่ะไม่ชอบให้แฟนเที่ยวในที่แบบนั้นถึงแม้เราจะไปกับเพื่อนก็เถอะ เพราะตอนเราเมามีผู้ชายคนอื่นจ้องจะเอาเราตลอดไรงี้แหละ เขารักเราชอบเราก็ต้องหวงเราเป็นธรรมดา"

เธอฟังแล้วรู้สึกหัวใจพองโตกับอะไรแบบนี้ เธอเองก็อยากมีโมเม้นท์แฟนหวงกับเค้าบ้าง แต่ตอนนี้คนที่คุยกันแบบจริงจังยังไม่มีเลยสักคน มีแค่มาหยอดๆ แต่เมื่อเธอไม่เล่นด้วยก็หายไปเลย

"พวกผู้ชายนี่เดาอารมณ์ยากเนอะ" เธอพูดในความหมายกว้างๆ บางคนดูง่ายบางคนก็ดูยากจนหงุดหงิดตัวเอง เพราะไม่รู้ว่าจะจัดการกับอารมณ์หวั่นไหวของตัวเองยังไง เวลาที่เขาเข้ามาทำดีด้วยมากๆ

เธอหมายถึงไฟนั่นแหละ เดาอารมณ์เขาไม่ออกจริงๆ

"อืม บางครั้งเขาก็ไม่ยอมรับว่าหวงว่าหึงเรา มัวแต่เก๊กอยู่นั่นแหละ ปากหนักที่หนึ่งเลยล่ะ แต่ตอนนี้เลิกไปละเพราะเขาทำตัว Toxic เกิน แอบมีชู้น่ะ"

"โห แบบนี้แย่จัง" เธอหันไปมองหน้าปาร์มด้วยความเห็นใจ แต่อีกฝ่ายกับยักไหล่แบบไม่แคร์ใดๆ กลับมาให้พร้อมกับส่งยิ้มกว้างมาให้เธอแทน

"ถ้าปิ่นมีแฟน แฟนหวงมากแน่ๆ เขาคงตามมาเฝ้าไม่ห่าง ดีไม่ดีอาจตามกลับเลยก็ได้"

"ไม่หรอก คงไม่มีใครตามกลับ เพราะคนที่ชอบปิ่นมากขนาดนั้นคง...ไม่มี"

มีแต่ตามมาด่าถึงโคตรมากกว่าล่ะมั้ง เธอหมายถึงไฟนั่นแหละ ไอ้คนขี้ฟ้อง! ไม่รู้ตอนนี้ไปฟ้องป้าออยแล้วหรือเปล่า

ถ้าป้าออยดุเธอเมื่อไหร่ อิตาบ้าไฟเตรียมโดนเธอแฉเรื่องไปอาบ อบ นวดแน่!! อย่าคิดว่าเธอไม่รู้ว่าเขาชอบไปเที่ยวที่แบบนั้นนะ :(

ถามว่าเธอรู้ได้ไงงั้นเหรอ? ก็เพื่อนเขาแท็กในเฟสเมื่อปีที่แล้วนั่นแหละ! ไม่รู้ว่าช่วงนี้ไปหรือเปล่า เพราะไม่เห็นเพื่อนเขาแท็กนานแล้ว แต่หลักฐานมันก็บอกอยู่ว่าเขาเคยไป งานนี้มาดูกันว่าใครจะเละกว่า

.