ตอนที่ 9 อย่ามาเมินผมแบบนี้

1468 Words

"คือว่า คุณชริณชวนไปกินข้าวเช้าที่ร้านริมหาด" "แล้วคุณก็ไปกับเขา หึ ใจง่ายเสียจริง" "บอสคะ หากคุณไม่พอใจที่แป้งติดต่อลูกค้าโดยตรงก็ต่อว่าแป้งได้ แต่อย่ามาดูถูกแป้งแบบนี้เมื่อวานคุณก็พูดไปครั้งหนึ่งแล้ว" "ผมพูดอะไร" แป้งมองเขาอย่างไม่เชื่อว่าเขาจะลืมที่เขาว่าเธออ่อยชริณด้วยการแจกเบอร์ เธอหันหน้าหนีพร้อมกับนั่งกอดอก "ช่างเถอะค่ะ" "อย่ามาเมินผมแบบนี้" "...." "แป้ง" "บอสต้องการอะไรคะ" "คุณไปไหนกันมา ถึงได้เข้าไปที่โรงแรมช้า" "บอกไปแล้วว่าไปกินข้าวเช้า" "คุณพูดกับผมแบบนี้เหรอ" "..." "ผมหิวข้าวแล้ว" "...." "แวะกินข้าวก่อนแล้วค่อยกลับโรงแรม" "...." "เอี๊ยดดดด!!" "กรี๊ดดด!!" รถจอดริมทางเบี่ยงสำหรับจอดริมชายหาด แป้งตกใจจนร้องกรี๊ดออกมาเพราะเขาเบรกกะทันหัน "คุณเป็นบ้าอะไรเนี่ย ทำไมเบรกกะทันหันแบบนี้ล่ะ" "ยอมพูดแล้วเหรอ คิดว่าจะนั่งใบ้ไปตลอดทางเสียอีก" "บอสคะ คุณนี่เป็นพวกเผด็จ

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD