ร่านให้สมกับที่เขาต้องการ

2099 Words
อชิระกระตุกยิ้มบีบทรวงอกคู่งามลงไปแรงๆ ตามที่อีกคนต้องการ ส่วนอีกข้างก็บีบคลึงหน้าท้องแบนเรียบตวัดนิ้วเข้าไปทักทายสะดือเล็ก และสอดมือเข้าไปในแพนตี้ตัวเล็กเพื่อค้นหาความฉ่ำชื้นแสนหวานที่ตัวเองชอบเป็นพิเศษ "ซี๊ด" ขนมหวานปล่อยเสียงคราง กัดริมฝีปากล่างช้อนสายตายั่วยวนอย่างมีจริต แม้จะอายจนแทบแทรกแผ่นดินหนี และรู้สึกสมเพชตัวเองอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อนก็ตาม แต่เธอต้องทำ เธอต้องสู้ เพื่อความสะใจของตัวเอง เธออยากรู้ถ้าเธอทำตัวแรดและร่านอย่างที่เขาชอบพูดให้เธอเจ็บช้ำน้ำใจจริงๆ จะเป็นเช่นไร เธอจะรู้สึกเจ็บน้อยลงไหม ความน่าสมเพชของตัวเองจะลดลงหรือเปล่า ไหนๆ เขาก็สาดคำพูดใส่หน้าเธออยู่บ่อยครั้ง สู้เธอทำแบบนั้นไปเลยจะดีกว่าไหม เธอจะร่านและแรดให้เขาคลั่งตายวันละหลายๆ ครั้งไปเลยเป็นไง ให้เขาคลานเข้ามาหาผู้หญิงร่านอย่างเธอคงสนุกน่าดู "อ้ะ...อ่อย...คุณอชิขา...งื้อ...ดูดนมขนมหน่อยสิคะ" เสียงหวานร้องครวญครางอ้อนวอนออกมาอย่างหน้าไม่อาย ทั้งที่จริงใบหน้านั้นแดงก่ำไปทั้งพวงแก้มและร้อนผ่าวทั่วใบหน้า แต่ตอนนี้เธอมาไกลเกินกว่าจะกลับ อีกอย่างก็เริ่มมีอารมณ์ร่วมขึ้นมา เมื่อยอดอกถูกนิ้วสะกิดรัวๆ ไหนจะด้านล่างที่ถูกลูบคลำด้านในอีก "หึ! ร่านสมกับที่ฉันว่าไว้ไม่มีผิด ตรงนี้เธอมันแฉะแล้วนะ" ชูนิ้วที่มีคราบน้ำหวานติดออกมาให้หญิงสาวดู "ค่ะ" ยอมรับออกไปหน้าด้านๆ แยกขาออกกว้างเพื่อให้อชิระปรนเปรอเธอให้ถึงใจ การกระทำของขนมหวานที่เปลี่ยนไป จากสาวหวานขี้อายกลายเป็นสาวกล้าใจแตก ทำให้อชิระตื่นเต้นขึ้นมา กระชากชั้นในขึ้นไปค้างไว้ด้านบน ก้มลงไปดูดเลียยอดอกสีหวานให้หนำใจ ริมฝีปากอุ่นครอบครองเข้าไป ตวัดลิ้นใส่ยอดอกรัวเร็วจนแข็งเป็นไต ใช้ฟันขบกัดดึงยืดตามริมปากและดูดแรงๆ ขนมหวานสะท้านไปทั่วกายงาม ขนลุกเกรียวไปทั่วร่าง จิกเล็บยาวลงบนบ่าแกร่ง แอ่นหน้าอกสู้อย่างไม่อาย ร้องครางออกมาเสียงกระเส่า "โอ้...เสียว ขนมเสียวไปทั้งตัวเลยค่ะ คุณอชิเลียเก่งจังเลยค่ะ ขนมเสียว" "อืม เธอนี่..." ไม่รู้จะเอ่ยอย่างไรออกมาดี กับสิ่งที่ขนมหวานเป็นในวันนี้ รู้แต่ว่ามันถูกใจเขาเป็นอย่างมาก "อ้า...ขนมขอกินไอติมคุณอชิได้ไหมคะ" ในเมื่อจะร่านก็ไปให้สุด เก็บความอายเอาไว้ให้ลึก จ้องดวงตาคมอย่างท้าทายและขอร้องในเวลาเดียวกัน ร้องขอมาขนาดนี้มีหรือที่อชิระจะไม่ให้ เพราะตัวเองนั้นปวดหนึบไปทั่วลำ จับร่างบางลงนั่งคุกเข่าตรงหน้า เชยคางมนให้ขนมหวานเงยหน้าขึ้นสบสายตากัน "เธอร่านกว่าที่ฉันคิดไว้ซะอีกนะขนม" "ร่านแบบนี้คุณอชิชอบไหมคะ" ลูบคลำเป้ากางเกงที่ตุงจนซิปแทบแตกอย่างยั่วยวน "ชอบสิ เธอทำให้ฉันตื่นเต้นมากรู้ไหม กินมันซะ แล้วฉันจะให้รางวัลเธอจนครางไม่หยุด" กางเกงขายาวและชั้นในถูกถอดออกไปพร้อมกันด้วยความเร็ว เมื่อถูกปลดปล่อยเป็นอิสระความใหญ่โตก็ดีดเด้งออกมาทักทาย ขนมหวานใช้มือจับมันไว้และพาลิ้นเล็กเข้าไปทักทายบริเวณหัวบาน ชิมความหวานของน้ำหวานที่ไหลซึมออกมาจากรอยแยก อ้าปากครอบครองหัวบานเข้าไปและดูดกินแรงๆ จนแก้มตอบ "อ้า" เสียงร้องครางดังออกมาพร้อมกับมือที่จิกผมของเธอนั้น คือคำตอบที่ดังในขณะนี้ ว่าชายหนุ่มเสียวซ่านขนาดไหน ลิ้นเล็กเริ่มไล่ชิมไปตามความยาวของแก่นกาย เลียจากหัวบานลงมายังโคนด้านล่าง และเลียจากโคนขึ้นมายังปลายหัวบานทำแบบนี้สลับกันไปมา ใช้มือรูดรั้งให้เร็วขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอแวะลงมาเล่นกับพวงหฤหรรษ์สองลูกด้านล่าง ใช้ลิ้นละเมียดละไมชิมไปทั่วทั้งพวง ตวัดลิ้นพาลูกแฝดทั้งสองเข้ามาในโพรงปากชื้นและดูดกินดั่งลูกอมรสหวาน "ซี๊ด...อ้า...โคตรฟิน...โอ้" ร่างสูงสะดุ้ง เมื่อแก่นกายถูกโพรงปากอุ่นดูดกินอีกครั้ง ก้มลงมองริมฝีปากชมพูรูดเข้ารูดออก ก็ยิ่งเสียว ขยุ้มกลุ่มผมสวยแรงๆ กดศีรษะเล็กให้ครอบครองแก่นกายลึกมากขึ้น พร้อมทั้งสวนสะโพกแกร่งพาแก่นกายเข้าไปในโพรงปากอุ่นให้ลึกจากเดิม เมื่อความเสียวเหมือนจะเดินทางมาถึงปลายทางที่รออยู่อีกไม่ไกล แสงสว่างที่มองเห็นอยู่ด้านหน้าทำให้อชิระกดศีรษะของขนมหวานเข้าหามากกว่าเดิม "เร็ว เร็วหน่อยขนม" ไม่ต้องบอกขนมหวานก็จัดการให้ เมื่อความแข็งขึงขยายตัวใหญ่ขึ้นจนคับปาก น้ำเชื้อหวานเริ่มปริ่มออกมาตรงรอยแยก มือบางจึงรูดรั้งแก่นกายที่ครอบครองเข้าไปไม่หมดเร็วๆ ส่วนมืออีกข้างก็คลึงเคล้นพวงสวรรค์ของลูกไปพลาง "ซี๊ด...เสียว...อ้า" อชิระเงยหน้าหลับตาพริ้มร้องครางออกมา เกร็งหน้าท้องรับความเสียว อัดกระแทกแก่นกายเข้าไปในปากของขนมหวานในครั้งสุดท้าย แตกทะลักความสุขออกมาจนร่างกายกระตุก ขยุ้มผมหญิงสาวเอาไว้แน่น ขนมหวานแทบจะสำลักน้ำรักที่พุ่งเข้ามาในโพรงปาก น้ำหูน้ำตาแทบไหลเมื่อมันมากกว่าทุกครั้งที่เคยมี รีบกลืนกินลงท้องไป จากนั้นก็จัดการโลมเลียทำความสะอาดแก่นกายให้ชายหนุ่มจนสะอาด แลบลิ้นออกมาเลียริมฝีปากตัวเองที่มีน้ำรักไหลทะลักออกมา สิ่งที่ขนมหวานทำยิ่งทำให้ความแข็งขึงที่เพิ่งเสร็จสมไปตื่นตัวขึ้นมา อชิระรั้งร่างบางลุกขึ้นยืน ดึงหญิงสาวเข้ามาใกล้ ประกบเรียวปากเข้าหาเรียวปากอิ่มบดขยี้ลงไปหนักๆ ไม่มีความอ่อนโยนแต่อย่างใด สอดแทรกปลายลิ้นเข้าหาโพรงปากหวานเกี่ยวตวัดรัดรึงลิ้นเล็กฉ่ำหวาน ที่ดูดดื่มกี่ครั้งก็ยังคงหวานเช่นเดิมไม่เคยเปลี่ยน บดจูบเร่าร้อนดุดันและเรียกร้องอยู่นานสองนาน บีบเคล้นบั้นท้ายงอนหนักๆ กดให้เสียดสีกับความแข็งขึงที่ผงาดตัว "พร้อมครางแล้วหรือยัง" "พร้อมทั้งคืนเลยค่ะ" ร่างขาวเนียนทว่าบางพื้นที่บนร่างกายกลับปรากฏรอยแดงจากฝีมือของคนใจร้าย ที่ทำฝากไว้ให้เห็นทั้งรอยเก่าและรอยใหม่ที่เกิดขึ้นวันนี้ ขนมหวานยืนหันหน้าเข้าหาโต๊ะรับประทานอาหาร โก้งโค้งบั้นท้ายขาวเนียนยั่วยวนอชิระที่ยืนซ้อนอยู่ด้านหลัง เอี่ยวตัวหันกลับมามองชายหนุ่มอย่างยั่วยวน ลิ้นชมพูแลบออกมาเลียริมฝีปากของตัวช้าๆ "เข้ามาสักทีสิคะ ขนมต้องการคุณอชิ" เสียงหวานร้องขอออกไปอย่างไม่อาย ให้สมกับความร่านที่เขาเอ่ยบอก ทว่าความจริงเธออายยิ่งกว่าอะไร สมเพชเวทนาตัวเองจนนึกรังเกียจการกระทำของตัวเองด้วยซ้ำไป แต่ต้องข่มมันไว้ แสร้งแสดงว่าตัวเองแรดและร่านขนาดไหน และดูเหมือนอชิระจะชอบในสิ่งที่เธอทำเสียด้วยสิ "อยากได้ฉันจนตัวสั่นสินะ" "ค่ะ" คำตอบที่ได้รับกลับมาทำให้อชิระรูดรั้งแก่นกายของตัวเองสองสามครั้ง จากนั้นก็กดเข้าไปในผนังอ่อนนุ่มที่บีบรัดตัวตนของเขาแน่นทุกครั้งที่เข้าไปสัมผัส ความคับแน่นที่ตอดรัดอยู่ด้านในทำให้ชายหนุ่มเสียววาบไปทั่วทั้งลำ "รัดแน่นเหมือนเดิมเลยนะขนมของฉัน" คำว่าของฉันที่อีกคนหลุดปากออกมา ทำให้หัวใจที่เจ็บช้ำและแตกสลายมานับครั้งไม่ถ้วน คล้ายกับจะต่อกันติดอย่างไม่น่าเชื่อ ช่างเป็นเรื่องตลกจนน่าสมเพชเสียจริง "ก็ของคุณอชิทั้งใหญ่ทั้งยาวนี่คะ..อ้ะ...ซี๊ด" ขนมหวานร้องครางเสียงหวาน เมื่อจังหวะกระแทกกระทั้นที่เชื่องช้าในคราแรกเร็วขึ้นเรื่อยๆ จนเธอตั้งรับแทบไม่ทัน สองมือค้ำยันโต๊ะรับประทานอาหารไว้มั่น แต่ถึงอย่างนั้นร่างบางก็ยังโยกโย้ไปตามแรงกระแทก จนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังแข่งกับเสียงร้องคราง และเสียงของขาโต๊ะกระแทกกับพื้นกระเบื้องดังไปทั่วบ้าน ขนมหวานไม่อาจจะปฏิเสธได้เลย ว่าเธอชอบที่อชิระรักเธอแบบนี้ เพราะนี่คือวิธีเดียวที่จะทำให้เขาสัมผัสเธอ หากในเวลาปกติเขามักจะเฉยชาห่างเหิน ทำราวกับเธอคือสิ่งของน่ารังเกียจไม่อยากเข้าใกล้ "อืม แน่นมากขนม" เสียงแหบห้าวดังขึ้น ช่วยดึงสติที่หลุดลอยของขนมหวานให้กลับเข้ามา ร่างงามแอ่นสะโพกรับการกระแทกกระทั้นอย่างเสียวซ่านรัญจวนใจ "ซี๊ด...อ่อย...เสียว ขนมเสียวจังเลยค่ะ" "ทำให้ฉันเสียวบ้างสิ" ว่าแล้วอชิระก็ดึงเก้าอี้ที่ใช้นั่งรับประทานอาหารออกมานั่ง รั้งร่างบางให้นั่งลงบนตักโดยที่กลางกายยังสอดประสานกันอยู่อย่างนั้น ไม่ต้องเอ่ยอะไรให้มากความ ขนมหวานก็เป็นผู้นำเกมพิศวาสต่อจากนี้ ร่างงามขย่มต่อใหญ่อย่างเมามัน สองมือจับขอบโต๊ะเอาไว้เป็นแรงส่ง ขย่มขึ้นลงรัวเร็ว จนอชิระเงยหน้าสูดปากร้องครางออกมาด้วยความเสียว มือหนายื่นมาบีบเคล้นเต้างามสองข้างที่กระเพื่อมขึ้นลงตามอารมณ์ความเสียวที่พลุ่งพล่าน จนแทบจะนำพาคนทั้งคู่ไปสู่วิมานความสุขที่รออยู่อีกไม่ไกล "อื้อ...อี้...ไม่ไหว คุณอชิ ขนม ขนมเสียวจนจะไม่ไหว อ้ะ อ้ะ" "งั้นก็เร่งจังหวะหน่อยสิ ขย่มลงมาแรงๆ เพราะฉันก็จะเสร็จแล้วเหมือนกัน" มือหนาจับเอวคอดไว้มั่นกระแทกแท่งเนื้อสวนกลับขึ้นไปเร็วๆ เช่นเดียวกัน เมื่อต่างคนก็ต่างจะถึงฝั่งฝัน ความเสียวจวนเจียนจะถึงปลายทางของมัน เสียงเนื้อหนั่นกระทบกันและเสียงน้ำหวานดังสอดประสานกันตับๆๆ และ แจ๊ะๆๆ ไม่ขาดสาย "ไม่ไหว ขนมเสียว อี้ อ้า อ้ายยย" "อ้า" ทั้งคู่ครางออกมาในช่วงสุดท้าย สะโพกแกร่งกระแทกสวนอัดเข้าใส่หนักๆ และแช่แท่งเนื้อไว้อย่างนั้น แตกทะลักน้ำรักออกมาด้วยกันทั้งคู่ ขนมหวานนั่งตัวเกร็งกระตุกจับขอบโต๊ะไว้อย่างคนหมดแรง ลมหายใจหอบเหนื่อย รู้สึกถึงลำคอแห้งผากเพราะร้องครางออกมาก่อนหน้า อชิระโน้มใบหน้าฝังริมปากลงบนซอกคอขาว ขบกัดทำรอยแดงฝากไว้ ว่าเขาคือเจ้าของผู้หญิงคนนี้ คนที่ชื่อขนมหวาน "คุณอชิ ขนมบอกแล้วไงคะว่าอย่าทำรอย" หันมาดุคนที่เลิกคิ้วขึ้นกวนประสาท "แล้วฉันต้องฟัง" คนถูกถามหน้างออย่างไม่พอใจ ขยับตัวจะลุกหนีแต่อชิระกลับรั้งให้นั่งลงที่เดิม "ฉันยังไม่ได้สั่งให้ไป เธอไม่มีสิทธิ์ไป จำไม่ได้หรือไง" เสียงเข้มเอ่ยถามไม่พอใจ เมื่อเด็กในโอวาทที่เชื่อฟังดีทุกอย่างเสมอมาวันนี้เริ่มเปลี่ยนไป "แล้วขนมต้องทำ" หันมายอกย้อนเข้าให้ เธอตัดสินใจแล้ว ว่าต่อไปนี้เธอจะไม่เป็นขนมหวานคนเดิมอีกต่อไป ขนมหวานคนที่อ่อนแอคนนั้น ไม่ควรมีสิทธิ์จะได้กลับมาอีก "เธอย้อนฉัน อยากถูกทำโทษให้สลบคาอกหรือไง" ขบกัดลงบนซอกคอขาวอีกครั้งอย่างไม่พอใจและมันเขี้ยวอยู่ในที "อ้ะ! คุณอชิ ขนมเจ็บนะ แล้วก็ช่วยปล่อยด้วยค่ะ ขนมจะไปอาบน้ำ จะได้ลงมาทำอาหารเย็นให้ทาน เดี๋ยวพอหิวก็จะมาลงที่ขนมอีก" อชิระถอนหายใจออกมาดังๆ อย่างขัดใจ แต่ก็เลือกที่จะปล่อยหญิงสาวออกจากตักไป ขนมหวานรีบเก็บกวาดเสื้อผ้าที่ร่วงอยู่ตามพื้นมาถือไว้และวิ่งขึ้นไปบันไดไป ไม่สนใจร่างกายเปลือยเปล่าขาวเนียนของตัวเองแม้แต่น้อย ไม่สนใจคนที่นั่งมองตามหลังด้วยเช่นกัน เพราะหากชักช้าอชิระตามเธอขึ้นมาจะแย่เอาได้ "ฉันก็นึกว่าเธอจะเก่ง พอหลุดไปได้ก็รีบหนีเลยนะขนมหวาน"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD