ขนมหวานใช้เวลาเพียงหนึ่งคืนเท่านั้นในการรักษาอาการไม่สบายก็รีบออกมาจากโรงพยาบาล หลังจากที่ลั่นวาจาเปิดสงครามไปวันนั้นหญิงสาวก็ไม่สนใจไยดีอชิระอีกเลย
ต่อจากนี้เธอกับเขาคือเพื่อนมนุษย์ร่วมโลกเท่านั้น ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่านั้น แม้จะอาศัยอยู่ในบ้านเดียวกัน และเธอก็ยังใช้เงินเดือนที่เขาให้มาทุกเดือนก็ตาม คิดซะว่าเธอทำงานบ้านทำกับข้าวชดใช้ให้ แฟร์ๆ ไม่มีใครได้เปรียบเสียเปรียบ
โครงการขนมที่ตั้งใจในครั้งแรกถูกพับในกระเป๋าไว้ก่อน ดูแล้วคงไม่รอด อีกอย่างกว่าจะเก็บเงินได้เยอะเธอก็คงตายก่อนแน่ๆ ทางเดียวที่จะได้เงินเยอะแบบรวดเร็ว คือเธอต้องกลับไปรับงานพริตตี้อีกครั้ง
“นะบัวนะ หางานให้หน่อย งานอะไรได้หมดไม่เกี่ยง” ใบบัวคือที่พึ่งเดียวที่มีในเวลานี้ของเธอ ใบหน้าหวานเอียงไปซบลงบนไหล่บอบบางของเพื่อนสาว
“เอาจริงเหรอ พี่ชายแกจะไม่ไปอาละวาดนะ” นี่แหละคือสิ่งที่ใบบัวห่วงที่สุด จากฤทธิ์เดชของอชิระที่ขนมหวาน
