วันต่อมา_
ในบรรยากาศช่วงเช้าตรู่ เปลือกตาหนาค่อยๆ ลืมขึ้นรับแสงพระอาทิตย์ส่องรอดผ่านผ้าม่าน
ทำให้ได้เห็นคนตัวเล็กหลับสนิทซุกอยู่ในแผงอกอุ่น ราวกับว่าเป็นพื้นที่ปลอดภัยของเธอไปแล้ว
เขาพอทราบดีว่าบัวชมพูมีร่างกายอ่อนแอนัก เลยไม่อยากจะรีบปลุกขึ้นมาในเมื่อยังไม่ได้ยินเสียงนาฬิกาดัง มือหนาค่อยๆ เลิกผ้าห่มออก แล้วขยับตัวลุกไปเข้าห้องอาบน้ำ เพราะวันนี้เขาก็มีงานสำคัญต้องเร่งจัดการ
"....." จนกระทั่งเวลาผ่านไปไม่นานนัก ร่างสูงแต่งกายด้วยเสื้อเชิ้ตสีดำกริบกับสูทโทนเดียวกันเรียบสง่า
สองปลายเท้าใหญ่เดินมาหยุดตรงข้างเตียง เป็นช่วงเวลาแสงสว่างเริ่มจ้าบวกกับการเปิดไฟในห้อง พบว่าใบหน้าสวยมีรอยนิ้วอยู่บนแก้มเนียน คาดเดาได้เลยว่าไม่ใช่แค่เรื่องธรรมดา
หมับ!
"ใครทำเธอบัวชมพู!" เสียงเข้มเอ่ยเรียกด้วยความโมโห เมื่อวานเขาอยู่ห่างกับเธอไม่กี่ชั่วโมงเอง แต่ไหงถึงยอมให้คนอื่นรังแกได้
"หื้ม..พี่สิงห์เสีย
