ยัยแสบแสนอ้อนกับนายมาเฟียเถื่อน

แนะนำตัวละคร เตยหอม อายุ 22 ปี เป็นพนักงานเสิร์ฟในผับกลางเมือง มีนิสัย เข้มแข็ง อดทน สู้ชีวิต แต่ก็ยังมีความไร้เดียงสาในบางมุม และอ้อนสุดๆ อ่อนไหวกับเรื่องครอบครัว เธอแบกรับหนี้ก้อนโตจากพ่อแม่ที่จากไป ต้องดิ้นรนหาเลี้ยงตัวเอง ไม่มีญาติพี่น้องให้พึ่งพา เฟอร์กัล อายุ 30 ปี เป็น หัวหน้าแก๊งมาเฟียทรงอิทธิพลในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ มีนิสัย เงียบขรึม เด็ดขาด เย็นชา เขาเติบโตมาในครอบครัวมาเฟีย พ่อถูกหักหลังจนเสียชีวิตตั้งแต่เด็ก ทำให้เขาเรียนรู้ที่จะไม่เปิดใจให้ใคร บทที่1 ณ ผับหรูแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมือง "เขาเป็นแฟนฉันค่ะ!!!" เสียงหวานในชุดเด็กเสิร์ฟประกาศกร้าวดังทั่วทั้งผับที่กำลังเปิดเพลง ทำเอาคนรอบข้างหันมามองเป็นตาเดียว เพราะฉันที่สวมชุดเด็กเสิร์ฟ กำลังกอดแขนชายรูปหล่อมาดขรึม ซึ่งเป็นใครก็ไม่รู้ แต่ที่รู้ เขาไม่ธรรมดาแน่ และสามารถช่วยฉันให้หลุดพ้นจากไอ้เสี่ยชัชเฒ่าหัวงู ที่จะจับฉันไปเป็นเมียน้อยของมัน!!! "ขอโทษครับคุณเฟอร์กัล เด็กมันไม่รู้จักที่ต่ำที่สูง" เสี่ยชัชเ*******ูที่วิ่งตามมาพร้อมบอดี้การ์ดสามสี่คน รีบขอโทษ นั่นไงไม่ผิดแน่ เขาคนนี้ไม่ธรรมดาแน่ "...." เขาไม่พูดอะไร เพียงมองด้วยสายตาคมกริบ "ถ้าไม่อยากเจ็บตัวไปกับฉัน" ไอ้เสี่ยชัชเ*******ูใช้สายตาข่มขู่ "ฉันเป็นแฟนเขาจริงๆ นะ" ฉันกอดแขนโตแน่นไม่ยอมปล่อย ตัวสั่นเทาด้วยความกลัว "พูดอีกกี่ร้อยครั้งก็ไม่มีใครเชื่อหรอกน่า มานี่!!!" เสี่ยชัชขึ้นน้ำเสียง พร้อมกับเดินเข้ามาจะคว้าตัวฉันกลับไป แต่ว่า... พรึ่บ!!! "ไม่ได้ยินที่ผู้หญิงบอกหรือไง" ผู้ชายตัวโตหน้าตาดีไม่น้อยไปกว่าคนที่ฉันกอดแขนอยู่เข้ามาขวาง "ไป" น้ำเสียงราบเรียบแต่ทรงพลังพูดขึ้น พร้อมทั้งก้าวเดิน ฉันที่กอดแขนเขา รีบก้าวเดินตามไปติดๆ ทั้งตัวที่สั่นเทา ฉันรอดแล้วใช่มั้ย รอดแล้วใช่มั้ย ฉันถามตัวเองในใจเป็นร้อยครั้ง พลางหันหลังกลับไปมอง พอไม่เห็นไอ้เสี่ยชัชหรือลูกน้องมันตามมา ก็ทำให้ฉันโล่งอก "เฮ่อ..." ฉันถอนหายใจเอามือทาบอก ทิ้งตัวพิงเบาะ...เดี๋ยวนะ! นี่ฉันขึ้นรถมากับเขาทำไม!!! คำถามผุดขึ้นมาในหัว จะลงก็ไม่ทันเสียแล้ว เพราะรถได้เคลื่อนตัวออกมาจากผับเรียบร้อย และฉันก็ยังไม่ได้ขอบคุณผู้มีพระคุณที่นั่งอยู่เบาะข้างๆ นี้เลย "เอ่อ...ขอบคุณมากนะคะที่ช่วย" ฉันยกมือไหว้ขอบคุณผู้มีพระคุณ "..." เขาไม่ได้พูดอะไร เพียงชายตามองเล็กน้อย ย้ำว่าเล็กน้อยเท่านั้น "เอ่อ...รบกวนจอดข้างหน้าตรงนั้นได้เลยค่ะ" ฉันพูดขึ้นอีกครั้ง แต่ในรถก็ยังเงียบสนิท "...." "ช่วยจอดข้างหน้าให้ด้วยค่ะ" ฉันพูดขึ้นอีกครั้ง แต่ก็ยังไร้เสียงตอบรับ "...." นี่ฉันหนีเสือปะจระเข้หรือเปล่ามั้ย!!! เอาไงล่ะทีนี้ ฉันถามตัวเองในใจ ขึ้นรถมากับเขาแบบนี้แล้ว หนีไม่รอดแน่ๆ เหอะ!!! "เราจะไปไหนกันเหรอคะ" ฉันเปลี่ยนประโยคพูด แต่ในรถก็ยังคงเงียบ "..." "ถ้าจะไม่จอดให้ ก็ช่วยเปิดแอร์ด้วยค่ะ ร้อนมาก" ไม่รู้ไปเอาความกล้ามาจากไหนถึงได้พูดออกไปแบบนั้น แต่มันร้อนจริงๆ อยู่ๆ ก็ร้อน ร้อนเหมือนจะตาย "เปิดอยู่" เสียงทุ้มตอบ เป็นประโยคแรกที่เขาพูด "แต่มันร้อนมากเลยนะคะ" ฉันแย้งกลับไป เริ่มอยู่ไม่สุข มันร้อนวูบวาบอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน "ร้อนจัง..." ฉันเริ่มหายใจติดขัด นี่ฉันเป็นอะไร ทำไมถึงรู้สึกแบบนี้ "ร้อน ฉันร้อน ร้อน..." "จิ๊ น่ารำคาญ" เขาตวัดสายตามองด้วยความรำคาญ แต่ฉันร้อนจริงๆ นี่ "ฮืออ ร้อน ร้อนนน ร้อน ไม่ไหวแล้ว ฮือออ" ฉันเริ่มทนไม่ไหว ถอดเสื้อผ้าตัวเองออก ไม่งั้นได้ตายเพราะความร้อนนี้แน่ มันแผดเผายังไงไม่รู้ นี่ฉันเป็นอะไรกันแน่นะ "ฮือออ คุณคะ ช่วยฉันด้วย ฮือออ" ฉันร้องขอความช่วยเหลือ พลางถอดเสื้อออก เพราะไม่ไหวแล้วจริงๆ ไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตัวเองเป็นอะไร "จิ๊!! โธเว้ย!!!" เขาสบถเสียงดัง ก่อนจะหักพวงมาลัยเข้าข้างทาง เหยียบเบรกเสียงดัง เอี๊ยดดดด!!! "ช่วยฉันด้วย" ฉันส่งสายตาเว้าวอนขอความช่วยเหลือ จะให้ฉันทำอะไรก็ได้ ขอให้หายจากความรู้สึกบ้าๆ ก็พอ "แม่งเอ๊ย!!! อย่ามาเสียใจทีหลังแล้วกัน" พรึ่บ! สิ้นคำ เขาก็กระชากแขนฉันเข้าไปหา แล้ว.... จุ๊บ จ๊วบ!!! จูบอย่างดูดดื่ม "อื้ออออ" ฉันที่ควรผลักออก กลับยกมือขึ้นโอบกอดรอบคอแกร่ง จูบตอบกลับ นี่ฉัน.... รู้สึกดี อยากได้ อยากให้เขาจูบอีก "อื้อออ อื้อออ" ฉันส่งเสียงด้วยความพอใจ โอบกอดรอบคอแกร่งแน่น ความรู้สึกตอนนี้มันอยากจะอธิบาย และฉันก็ไม่อยากอธิบายให้เสียเวลาด้วย พรึ่บ! มือโตยกเอวคอดของฉันไปนั่งคร่อมบนตัก ทั้งที่กำลังแลกจูบกันอยู่แบบนั้น มันทำให้ฉันยิ่งรู้สึกชอบ ตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก "อย่าเสียใจทีหลังแล้วกัน" เขาผละจูบออก มองสบตาฉันที่หน้าอยู่ใกล้เพียงคืบ จุ๊บ จ๊วบ ฉันไม่ได้ตอบอะไร ก้มลงจูบเขาอย่างดูดดื่ม ฉันไม่รู้ว่าทำไมร่างกายถึงเป็นแบบนี้ มันรู้สึกโหยหาคนตรงหน้า มันควบคุมตัวเองไม่ได้ ฉัน...ไม่เคยเป็นแบบนี้ ทุกอย่างดำเนินไปด้วยความเร่าร้อน ฉันที่ไม่เคยรู้สึกและทำแบบนี้มาก่อน กลับชอบใจอย่างบอกไม่ถูก มันรู้สึกดี ดีมาก จนฉันไม่อยากหยุด เฮือก! เฮือก! เฮือก! เสียงหอบหายใจของเราทั้งสอง หลังทุกอย่างเริ่มสงบลง "ขออีกได้มั้ยคะ" ฉันกระซิบบอกเสียงแหบพร่า ขณะเกยคางกับไหล่กว้าง "หึ!" เขาทำเสียงในลำคอ แล้วเริ่มขยับสะโพกอีกครั้งทันที "อะ อื้ออออ" ฉันที่ขอกัดริมฝีปาก แหงนหน้าขึ้นครางเสียงหลง จับไหล่กว้าง จิกเล็บลงบนเนื้อเขา ระบายความเสียวซ่าน เสียงเครื่องยนต์ของรถหรูดังแข่งกับเสียงร้องครางของเราทั้งคู่ เพลิดเพลินไปกับรสรัก ไม่สามารถควบคุมตัวเองได้เลย