EP.6 เสือล่าเนื้อ

1526 Words

ปึก! ปึก! ปึก! "อ๊ะ เฮีย~งืออ" เจลโดนดันกระเเทกติดตู้เสื้อผ้า เธอพยายามดิ้นรนขัดขืนแต่ก็ไม่อาจสู้แรงของอีกฝ่ายได้ "รัดตอดดีนิ เฮียไม่เคยเอาสดกับใครนอกจากเจลนะรู้ไว้ด้วย" "ปล่อยนะเฮีย อ๊าง์ อื้อ" "เลือกเอาสักอย่างจะร้องไห้หรือคราง หืม" มือหนาจับท้ายทอยกดใบหน้าของเจลจนแนบติดกับตู้ ทั้งยังออกแรงกระทั้นลำเเกร่งกระแทกโพรงสวาทถี่ยับ ร่างเล็กปัดแกว่งไปมาขณะที่หยดน้ำตาไหลอาบเต็มสองแก้มอย่างขมขื่น หลายชั่วโมงต่อมา "เฮียสัญญาว่าจะไม่ทำอีกนะเจล" โซกอดรัดคนตรงหน้าไว้ในอ้อมกอดขณะพร่ำบอกเสียงอ่อน "เฮียขอโทษ" "พูดง่ายดีนะคะ" "ต่อไปนี้เฮียจะไม่ให้เกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นอีก" "แล้วจะให้หนูตอบยังไง..ถึงจะปฎิเสธเฮียไปเฮียก็ไม่ยอมอยู่ดี" โซรีบกระเด้งตัวขึ้นแล้วก้มมองใบหน้าหวานที่อยู่ใต้วงแขน ขณะที่คิ้วหนาขมวดเป็นปมแน่น "เจลต้องห้ามเลิกกับเฮียเด็ดขาดเพราะเฮียไม่ยอม เจลเป็นเเฟนคนเเรกและจะเป็นคนเดียวของเฮีย" "ใครมันจะทนรักผู้ชายเจ้าชู้ได้ตลอด" "ขอโทษแล้วกัน..อย่าทิ้งเฮียเลยนะ" ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ซอกคอพยายามทำทุกอย่างให้เธออภัย เจลได้แต่หลับตาลงพลางถอนหายใจ บอกตามตรงเธอไม่รู้จะเลือกทางไหนดีแล้วตอนนี้ บันทึกไดอารี่ #เจล 'ที่ยอมทนอยู่ไม่ใช่เพราะโง่งมแต่เพราะหัวใจที่ให้เขาไปจนหมด รู้ตัวอีกทีเขาก็กลายเป็นอากาศที่เราไม่สามารถขาดได้ซะแล้ว' หาดสี เพียะ! "มึงกล้าส่งคลิปไปให้แฟนกูเหรออีมะม่วง" ฝ่ามือหนาฟาดลงบนแก้มหญิงสาวอย่างแรงจนเธอเสียหลักล้มลงไปกับพื้น "ก็ฉันชอบพี่นิ ฉันเองก็เป็นเมียพี่นะ" "มึงอยู่ในที่ของมึงไม่เป็นใช่ไหม!" "ทำไมพี่ถึงเรียกมันว่าแฟนคนเดียว ทั้งๆ ที่พี่เองก็เอากับฉันเหมือนกัน ฮึก" หมับ! ฝ่ามือแกร่งกระชากเส้นผมยาวของเธอขึ้น โดยที่ริมฝีปากของมะม่วงมีหยดเลือดจากแรงตบของโซ "ผู้หญิงอย่างมึงก็เป็นแค่ทางผ่านน้ำคาวของกูเท่านั้นแหละ จำใส่หัวไว้" หลังจากนั้นมะม่วงก็ถูกไล่ออกจากที่ทำงาน ส่วนโซยังทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนเคย เขามาที่ร้านเพื่อเล่นดนตรีและดื่มเหล้าสังสรรค์กับเพื่อนตามปกติ เวลาผ่านไปจากวันกลายเป็นเดือน โซทำตัวดีขึ้นแทบไม่ออกนอกลู่นอกทาง ทุกอย่างเหมือนจะเข้าสู่สภาวะปกติ แต่มีเหรอที่เสือจะอดใจไม่กินเนื้อได้ตลอด "ไอ้โซ น้องยิ้มดาวคณะภาษามาจัดงานวันเกิดที่นี่คงไม่ใช่ฝีมือมึงนะ" เก้าหรี่ตาลงขณะเอ่ยถามอย่างสงสัย "ถ้าบอกว่าใช่ล่ะ" "เอ้า! ไหนบอกจะเลิกเจ้าชู้เดี๋ยวเจลก็จับได้หรอก" "แค่นิดหน่อยไม่เป็นไรหรอก กูแดกแป๊บเดียว" "เสือไม่สิ้นลายไอ้ฉิบหายแดกอีกแล้ว" เพราะความสวยออร่าที่มีดีกรีเป็นถึงดาวคณะ ย่อมเป็นเหยื่อชิ้นดีที่ใครๆ ต่างก็ต้องการลิ้มรส และเธอคนนี้ยังแตกต่างที่เล่นตัวไม่เกินพอดีจนทำให้โซรู้สึกสนุก "เต็มที่เลยนะ พี่จะคิดค่าจัดงานถูกๆ" โซถือแก้วเหล้าขณะเดินมายังโต๊ะวันเกิดของหญิงสาวดาวคณะ "โถ่ นึกว่าจะให้ยิ้มจัดฟรีซะอีก อุตส่าห์ยกเลิกที่อื่น" "ของซื้อของขายไม่มีคำว่าฟรี นอกจากว่าคนนั้นจะเป็นคนสำคัญ" "แล้ว..ยิ้มสำคัญพอไหมคะ" สายตายั่วยวนชวนหลงทำให้โซเคลิ้มตาม เขากระดกแก้วเหล้าในมือก่อนจะกระซิบเสียงแหบพร่า "สำคัญมากสิ เพราะคืนนี้จะพากลับคอนโด" ดื้อ ดือออ ดึง เมื่อนักดนตรีสดลงจากเวที ก็เปลี่ยนเพลงเป็นดนตรีที่มีจังหวะรวดเร็วและเร่าร้อนแทน ทุกคนออกแรงเต้นกันอย่างสนุกสนาน จนเวลาล่วงเลยมาถึง 22.40น. "พี่ทีม พี่ก้าว" เสียงเรียกจากด้านหลังทำให้สองหนุ่มเจ้าของชื่อหันกลับไปมองตามเสียง "น้องเจล!" ทั้งคู่สะดุ้งส่งเสียงร้องออกมาเมื่อเห็นเจ้าของเสียงตรงหน้า "นี่ค่ะข้าวผัดสับปะรดของโปรดพวกพี่ หนูทำมาเยอะเลยแวะเอามาให้" "เชี่ย" "เชี่ย" หลังจากสลับกันอุทานออกมาอย่างลืมตัว พวกเขาก็บีบเค้นรอยยิ้มเจื่อนๆ ให้เจลอย่างฝืดเคือง "เจลมาได้ยังไง ไหนบอกจะเขียนงาน" โซเอ่ยถามทันทีหลังจากวิ่งตรงดิ่งมาหาเจลอย่างรีบร้อน "แล้วมาทำไมไม่บอกเฮียก่อน" "ตอนแรกก็ไม่คิดจะมา แต่เห็นสับปะรดเหลือก็เลยทำข้าวผัดมาให้พี่เก้ากับพี่ทีมค่ะ" "พวกห่านี้ไม่ต้องใส่ใจมันมากหรอก" "แล้วทำไมเฮียต้องหงุดหงิดด้วยคะ" "ปะ เปล่า" แม้จะเอ่ยปฎิเสธแต่สีหน้าหงุดหงิดของโซก็แสดงออกมาให้เห็นอย่างชัดเจน ถึงอย่างนั้นเจลก็ไม่ได้ซักถามต่อ เพียงแค่นั่งดื่มค๊อกเทลไปตามปกติ ส่วนโซก็ขึ้นไปเล่นดนตรีบนเวทีเฉกเช่นทุกครั้งที่ผ่านมา "ใครคะพี่โซ" หลังการแสดงจบยิ้มก็เหลือบมองไปทางเจลที่นั่งอยู่ แล้วหันไปเอ่ยถามโซอย่างสงสัย "น้องสาวมาจากต่างจังหวัดน่ะ" "น่ารักดีนะคะ ตอนแรกนึกว่าแฟนพี่ซะอีก" "บอกแล้วไงว่าไม่มีแฟน สนใจมาเป็นเเฟนพี่ไหมล่ะจะได้เลิกถามสักที" "คนบ้า อิอิ" ทั้งคู่จ้องกันปานจะกลืนกิน ยิ้มจัดงานวันเกิดสนุกสนานโดยมีเพื่อนล้อมเต้น ในขณะที่โซก็ถูกแรงดึงดูดจากอีกฝ่ายจนเกินจะหยุดใจไหว ตึก ตึก "เจลคืนนี้กลับเองได้ไหม..พอดีเฮียต้องจัดงานวันเกิดให้เพื่อนต่อ ใช่ไหมไอ้เก้าไอ้ทีม" โซจ้องหน้าเพื่อนพร้อมส่งสัญญาณทางสายตา "ใช่ไหม!" "เออใช่" "จริงดั่งมึงว่าเลย" เจลมองหน้าโซสลับกับทีมและเก้าอย่างสงสัย เพราะท่าทีเลิ่กลั่กแปลกๆ ของอีกฝ่าย แต่สุดท้ายเธอก็พยักหน้ารับไปอย่างว่าง่าย "ได้ค่ะหนูกลับเอง" "ถึงห้องแล้วไลน์มาบอกเฮียด้วยนะ" "แล้วเฮียจะกลับกี่โมงคะ" "ไม่รู้เลย อาจจะค้างที่ห้องไอ้เก้ามั้ง" สายตาคมคายส่งสัญญาณขอความช่วยเหลือจากเพื่อนอีกรอบ "ใช่ คืนนี้เดี๋ยวให้ไอ้โซไปค้างห้องพี่" เก้ายักคิ้วพลางตอบกลับ เจลพยักหน้าขณะวางแก้วในมือลงแล้วลุกขึ้นยืนพร้อมกับคว้ากระเป๋าขึ้นมาถือไว้ "ถ้าอย่างนั้นหนูกลับก่อนจะดึกมากไปกว่านี้ดีกว่า" "เดินทางดีๆ นะครับน้อง" "ขอบคุณค่ะ" รอยยิ้มหวานโบกมือลารีบเดินออกจากร้านไป โซยืนเท้าเอวมองตามหลังจนหญิงสาวหลุดพ้นสายตา เขาถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่ "เกือบแล้วแม้งเอ้ย!" หลังงานเลิกคลับปิด ปัง "เมาจังเลยค่ะพี่โซ" ยิ้มเดินโซเซโดยมีโซคอยประคองพาขึ้นรถ "เดี๋ยวจัดให้สร่างเลยเอาไหม ฮ่าๆ" "จะสมราคาคุยหรือเปล่าคะเนี่ย" "จะลองตอนนี้เลยไหมล่ะ ดึกมากแล้วไม่มีคนหรอก" "แน่ใจเหรอคะ" "แน่" อิ๊ด อิ๊ด อิ๊ด เสียงรถโยกดังอยู่ตรงร้านที่มืดมิด มีเพียงแสงไฟกิ่งสาดถนนพอให้เห็นรอบข้าง ชายหนุ่มร่วมรักกับสาวสวยดาวคณะอย่างเมามัน โดยที่ไม่รู้ตัวเลยว่าตรงมุมต้นไม้มีใครบางคนกำลังแอบจับตามองอยู่ หอพักสีแดง ซ่าาา "ฮือออ~ฮึก~ฮือ" มือเล็กปิดปากตัวเองในขณะที่นั่งร้องไห้ น้ำจากฝักบัวค่อยๆ ไหลรดลงมาบนร่างกายที่ยังสวมใส่เสื้อผ้า เป็นเพราะเจลรู้สึกตะหงิดใจท่าทีแปลกๆ เธอจึงซุ่มรออยู่บริเวณใกล้รถของโซจนได้รับรู้ความเป็นจริงทุกอย่างกับตา เช้าวันต่อมา "คิดถึงเลยแวะมาหาก่อน" ยังไม่ทันจะเที่ยงโซก็มาหาเจลเพื่อรับไปกินข้าว "อยากกินอะไร" "อะไรก็ได้ค่ะ" "กินเฮียไหม ฮ่าๆ" "อย่าทำเป็นพูดดีแล้วเสื้อยับมากหนูรีดให้แล้วไม่ใช่เหรอตัวนี้" "หกล้มสิเลยสภาพนี้ก่อนออกมา" โซถอดเสื้อให้เจลรีดขณะที่เขายืนส่องกระจกเพื่อจัดแต่งทรงผมไปพลางๆ "เรียบร้อยเเล้วค่ะ" "ขอบคุณครับคุณแฟน" เจลถือเสื้อมาส่งคืนและสังเกตเห็นร่องรอยบางอย่างบนแผ่นหลังของโซ ทำเอาเธอยืนนิ่งหยุดชะงักไป "เป็นอะไร..." โซหันกลับมาถาม "เปล่าค่ะไปกันเถอะหนูหิวแล้ว" ความรู้สึกเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่เธออีกครั้ง เมื่อได้เห็นรอยดูดฝังเป็นรอยจ้ำหลายจุด

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more