1 อาทิตย์ก่อนวันเปิดภาคเรียนใหม่ คุณกฤษณะและคุณมลฤดีมาหาเขมิกาและหลานสาวถึงที่บ้าน เพราะวันนี้เป็นวันเกิดของเขมิกา หญิงสาวจึงจัดงานวันเกิดเล็ก ๆ อยู่ที่บ้านพัก พร้อมกับเชิญปู่และย่าของลูกสาวมาร่วมงาน และยังไม่ลืมที่จะเชิญชวนนายแพทย์อาทิตย์มาร่วมด้วย
“วันนี้แม่กับพ่อมีของขวัญวันเกิดมาเซอร์ไพรส์เราด้วยนะยายเข็ม”
คุณมลฤดีบอกกับหญิงสาวขณะที่ทุกคนรับประทานเค้กวันเกิดเสร็จเรียบร้อยแล้ว
“ไม่เห็นต้องมีอะไรมาเซอร์ไพรส์เลยค่ะ เข็มแค่ชวนมาทานข้าวกันเฉย ๆ นะคะคุณแม่ เข็มเกรงใจ”
“จะมาเกรงจงเกรงใจอะไรล่ะ มันเป็นสิ่งที่เรากับยายหนูจำเป็นต้องมีจำเป็นต้องใช้ ยายหนูจะเข้าโรงเรียนแล้วไม่ใช่หรือยังไง ถือว่าปู่ย่าให้ของขวัญหลานด้วยก็แล้วกัน ไปกันเถอะทุกคนไปดูเซอร์ไพรส์อยู่ข้างนอกกัน”
“เซอร์ไพรส์อะไรเหรอคะคุณย่า?” เสียงเล็กถามขึ้นทั้งที่ยังคงตักเค้กชิ้นโตเข้าปากเคี้ยวตุ้ย ๆ อยู่
“เลิกกินเค้ก แล้วไปดู
