"ไปขี่หลังมันทำไมฮะ!?"
เพียงแค่ประตูห้องถูกปิดลงได้ไม่นาน เสียงตะโกนอย่างขุ่นเคืองก็ตามมาติด ๆ ข้าวหอมเพิ่งจะโล่งใจที่หลอกล่อคีรินทร์ออกไปได้ ก็ต้องมาปวดหัวกับพายุที่ทำท่าฮึดฮัด จ้องเธอจนตาแทบจะหลุดจากเบ้าอยู่แล้ว!
"แล้วจะให้ทำยังไง? ถ้าคีออกไปแล้วเจออาล่ะ?"
ข้าวหอมไม่ได้คิดมากเรื่องถูกเนื้อต้องตัว นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอขี่หลังคีรินทร์ บางทีมากกว่านี้ด้วยซ้ำ อ้วกราดหัวเขาเธอก็ทำมาแล้ว ทุกครั้งที่ไปร้องเพลงตามร้านเหล้า ลูกค้าให้ทิปข้าวหอมก็ต้องดื่มอย่างเลี่ยงไม่ได้ คีรินทร์เองก็ไม่เคยห้าม เขาเพียงแค่รอเก็บศพเธอ ที่สภาพดูไม่ได้ในทุกครั้ง จึงทำให้ข้าวหอมให้ความไว้ใจ และสนิทใจเวลาที่อยู่กับคีรินทร์
แต่เธอก็ไม่เคยรู้สึกมากไปกว่าคำว่าเพื่อน เพราะตลอดระยะเวลาที่ผ่านมาเธอไม่เคยอยากรักใครเลยสักครั้งนอกจากตัวเอง เหมือนเรื่องราวความรักครั้งนั้น ทำให้เธอเข็ดขยาดไปเสียแล้ว...
"แต่จำเป็นไหมที่ต้อง
