เปย์ค่าเทอม

1492 Words

หลังจากที่ขึ้นรถมากับพายุเป็นที่เรียบร้อย เพราะเจแปนเป็นคนยัดเธอให้มากับเขา แถมขู่ให้เธอล้วงข้อมูลความลับอะไรของมันก็ไม่รู้ รูปเอยของเอยอะไรจิกมาได้มันก็บอกให้เธอทำหมด นี่เพื่อนเธอเข้าข่ายพวกวิกลจริตหรือยังนะ? "แต่งเรื่องเก่งจังเลยนะคะ" หญิงสาวที่นั่งอยู่นานจึงเอ่ยขึ้น น้ำเสียงฟังออกชัดเจนว่าเป็นอาการของคนเหน็บแนม แต่พายุนั้นกลับหัวเราะร่า จนข้าวหอมรู้สึกหมั่นไส้ "ฮ่ะ ๆ ฮ่า ๆ ๆ" "เป็นบ้าเหรอคะ?" "เปล่า แค่รู้สึกว่าเห็นหน้าข้าวแล้วมีความสุข" "ไม่บอกไม่รู้นะคะ นึกว่าอาพายุลืมกินยากล่อมประสาทซะอีก" ขยันแขวะจริงนะแม่คุณ ทุกครั้งที่มีโอกาสเลยจริง ๆ เขายอมเเล้ว ๆ ข้าวหอมของเขาไม่เหมือนเดิมแล้วสินะ หมายถึงฝีปาก... "จะไปมหาลัยเหรอ ไปทำอะไรคะ?" พายุรู้ดีว่าข้าวหอมจะต้องหาเรื่องมาเหน็บแนมเขาอีก ชายหนุ่มจึงพยายามเปลี่ยนเรื่องคุย ส่วนสายตายังคงจับจ้องไปยังถนนด้านหน้าไม่วอกแวก "ไปจ่ายค่าเท

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD