“จะเอามือคุณไปวางตรงไหนก็ได้ค่ะที่ไม่ใช่บั้นท้ายของฉัน” พลอยวารินทร์เม้มริมฝีปากแน่น ผู้ชายมือไวแบบนี้ทุกคนไหม
เฮย์เดนยักคิ้ว ไม่คิดว่าการจะวางมือไว้บนบั้นท้ายเมียจะผิดตรงไหน “ผมแค่วาง ทำไมต้องหวงเนื้อหวงตัวด้วย ลูกก็มีด้วยกันแล้ว”
“ฉันหวงตัวเพราะคุณมันเจ้าเล่ห์ แต่ถ้าคุณยังดื้ออยู่ละก็...” พลอยวารินทร์ยิ้มร้าย “มือของคุณอาจจะถูกเจ้านี่ช็อตเข้า”
พลอยวารินทร์ยกที่ช็อตไฟฟ้าขนาดพอดีมือที่ซ่อนอยู่ใต้ที่นอนขึ้นมาขู่ เฮย์เดนกลืนน้ำลายเหนียว ๆ ลงคอ ใครจะไปเชื่อว่าเธอผู้ดูบอบบางจะซ่อนเครื่องดับเบิ้ลช็อตไฟฟ้าเอาไว้อย่างเงียบเชียบ นี่เธอซ่อนมานานแค่ไหนแล้ว
“ออกไปจากห้องฉันได้หรือยังคะ”
เฮย์เดนยกมือข้างหนึ่งขึ้นเพื่อห้ามเมียรัก ส่วนอีกข้างที่กำลังบีบคลึงกับความยืดหยุ่นชวนสัมผัสก็รีบคลายออก สีหน้าคร้ามคมเจื่อนไป ลูกสาวเขาจะแสบได้ใครกันเล่าก็คงได้แม่ไง แม่ดุขนาดนี้ลูกถึงได้แสบขนาดนั้น
“เอาละ คืนน
