ปัทกรณ์กลับมาถึงบ้าน แต่ค่ำวันนี้บ้านช่องช่างแลดูเงียบแตกต่างจากทุกวันนัก คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างรู้สึกสงสัย ขาสูงยาวก้าวไปบนห้องนอนชั้นสองของบ้าน แต่ภายในห้องนั้นกลับแลดูว่างเปล่าเหมือนว่าอีกคนจะไม่ได้เข้ามาในนี้ทั้งวันแล้วซ้ำ เพราะความเย็นของเครื่องปรับอากาศเหมือนไม่ได้ทำงานมาแล้วทั้งวัน
"หายไปไหนของเธอนะลักขณา" แม้แต่ห้องน้ำและห้องนอนพักแขกเขาก็ไปตามหาเธอแต่ทว่ากลับไม่มีแม้แต่ร่องรอยของอีกคนหลงเหลือให้พบเห็น
"หรือว่าจะไปบ้านคุณแม่" ชายหนุ่มหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมาโทรหามารดา สอบถามหาภรรยาคนที่เขาทิ้งขว้างเธอไม่ค่อยดูดำดูดีแต่ก็ยังนึกเป็นห่วงอยู่ ทว่าปลายสายกลับตอบมาว่าไม่พบและไม่รู้ว่าหญิงสาวหายไปไหนเช่นกัน
"หรือว่าจะไปหากิ่งมาลานะ" โทรศัพท์เครื่องหรูถูกกดโทรออกหาเบอร์น้องชายอีกครั้ง เพื่อถามหาคนที่เธอหายออกจากบ้านไปจนมืดค่ำไม่รู้ทางกลับบ้านเช่นนี้ได้
"ว่าไงครับพี่ปัท" ปลายสายตอบร
