“คุณพิมผกาเองก็มองเป้าตุง ๆ ของผมเหมือนกันไม่ใช่เหรอครับ เท่าที่ผมจำได้ รู้สึกว่า...คุณพิมจะยืนอยู่ข้างหน้าเลยนี่นา หน้าคุณกับเป้ากางเกงของผมห่างกันยังไม่ถึงห้าเมตรเลย เป็นยังไงบ้างล่ะ เต็มคำเลยมะ”
“ไอ้บ้า!!!...ไอ้ลามก!!! ทุเรศ...ฉันไม่เคยคิดที่จะอยากจะมองไอ้จ้อนเล็ก ๆ ของนายเลยสักครั้งเดียว”
พิมผกาลูกสาวแสนสวยของลุงกุ่ยถึงกับหน้าแดง ความจริงเธอแอบมองท่อนอาวุธลับลำโตของนักมวยหนุ่มทุกครั้งที่เขาใส่กางเกงในตัวเดียวขึ้นชั่งน้ำหนัก
แม้ว่าเธอจะเถียงจนเสียงแข็งว่าไม่เคยเหลียวมอง แต่ใครจะไปทนได้ เพราะทั้งใบหน้าที่หล่อเหลา กล้ามเนื้อหน้าอกที่กำยำ ซิกแพคเป็นชั้นเป็นริ้วลอนสวยงาม
และที่สำคัญคือเรียวขนอ่อน ๆ ตั้งแต่บนหน้าอกไล่ลงไปถึงสะดือและยาวลงไปภายใต้กางเกงในเป้าตุงของเขาจนทำให้เธออดคิดไม่ได้ว่า ความลับที่ซ่อนอยู่มันจะน่าดูน่าชมขนาดไหน
“อะไรกันคุณ ผมแซวแค่นี้ถึงกับหน้าแดงเลยเหรอคุณพิมผกา”
“จะบ้าเหรอ ฉันก็แค่...เอ่อ..ร้อน เหงื่อมันออก กะ...กะ...ก็เลยหน้าแดง” พิมผกาพูดแก้ตัวแต่ไม่เนียนพอ
“จริงด้วยในห้องนี้มันร้อนจริง ๆ” แสนรักทำท่าเหมือนจะถอดกางเกงนักมวยตัวนอกออก จนขอบกางเกงในโผล่ออกมารวมทั้งเป้ากางเกงที่ตุงมากกว่าตอนชั่งน้ำหนักเสียอีก
“ห๊า!...จ...จ...จ...จะทำอะไรเนี่ย” พิมผกาทำตาโตจ้องมองลงไปที่...
“อ่อ...ผมร้อนจนทนไม่ไหวแล้ว ขออนุญาตถอดกางเกงตัวนอกออกหน่อยนะครับ”
แสนรักไม่พูดเล่น ถลกกางเกงมวยลงไปจนถึงหัวเข่าทันที
“ว๊ายยยย อ...อ...อ...ไอ้บ้า ไอ้ทะลึ่ง ไอ้คนผีทะเล...”
พิมผการับไม่ไหว รีบเดินสะบัดก้นงามงอนออกจากห้องตามบิดาของเธอไป
“หือ...ยัยคุณพิม ว่ากูขี้แพ้ ยังไม่เท่าไหร่ แต่มาว่าคนอย่างไอ้แสนว่า ไร้น้ำยาเนี่ยซิ มันเกินจะรับได้จริง ๆ นี่ถ้าไม่ติดว่าเป็นลูกสาวของลุงกุ่ยนะ กูจะจับทำเมียซะเลย แม่คุณคนสวย ผิวขาว ๆ หน้าอกใหญ่ ๆ แบบนี้น่ะ ชอบนักเชียว ไอ้แสนจะใช้แม่ไม้มวยกามทุกท่วงท่าและลีลา จัดคุณพิมผกาให้หนักเลยทีเดียวเชียว ยิ่งก้นเด้งๆแบบนี้นะ มันน่าจะจับท่าไถนาซะให้เข็ด จะเอาให้ดิ้นพล่านทุรนทุรายไปเลย ค่อยดูนะคุณพิมผกา”
เสียงพึมพำคิ้วขมวด ควันออกหูหลังจากที่โดนหญิงสาวคู่กัดด่าทอและสบประมาท
พิมผกาเป็นลูกสาวคนเดียวของลุงกุ่ย เจ้าของค่ายมวย ป.ปราการ เธอเติบโตมาพร้อม ๆ กับนายแสน แต่เธออายุน้อยกว่าสองปี